بررسي توصيفي موارد شكايت از جراحان عمومي تهران در سال 91-92؛ يك گزارش كوتاه

مقدمه: از مهم ترين مشكلات پزشكان مسئله نارضايتي و شكايت بيماران به مراجع قضايي است كه در سال هاي اخير افزايش قابل توجهي يافته و در اين ميان در رشته جراحي عمومي به دليل وجود روش هاي عملي فراوان و اقدامات درماني پرخطر احتمال وقوع قصور بيشتر گرديده است. همچنين از مهم ترين عوامل مؤثر در محكوميت جراحان عمومي، وابستگي انجام صحيح اقدامات جراحي به ميزان تجربه و مهارت جراح، افزايش جمعيت بيماران، افزايش تعداد پزشكان و جراحي ها، دخالت جراحان عمومي در جراحي هاي زيبايي ازجمله جراحي هاي مرتبط با جراحي پلاستيك و همچنين افزايش نرخ ديه و آگاهي جامعه مي باشد. اين تحقيق با هدف شناسايي دلايل شكايت از جراحان و مشخص نمودن نوع قصور مربوطه انجام گرديد. مواد و روش ها: 205 پرونده شكايت از جراحان عمومي كه در سال هاي 91 و 8 ماهه اول 92 (20 ماه) در اداره كميسيون هاي پزشكي قانوني استان تهران مطرح شده بررسي گرديده و اطلاعات مربوط به آن دريك چك ليست وارد و سپس ازنظر آماري نرم افزار SPSS بر اساس اهداف پژوهش خلاصه بندي و گزارش شدند.يافته ها: در طي سال 91 و 8 ماهه اول 92 تعداد 1902 مورد پرونده شكايت از پزشكان مطرح شده كه در 205 مورد (77/1 درصد) جراحان عمومي درگير بوده اند. از اين 205 مورد پرونده شكايت از قصور جراحان عمومي، در 137 مورد (66/8 درصد) قصور پزشكي تأييد شد؛ كه بيشترين ميزان قصور پزشكي به ترتيب نوع عبارت بودند از عدم مهارت، بي مبالاتي و بي احتياطي. از 205 مورد 91 نفر (44/4 درصد) عضو هيئت علمي و 114 نفر (55/6 درصد) غيرهيئت علمي بوده اند. 119 مورد (58 درصد) از شكايات مربوط به مراكز خصوصي، 75 مورد (36/6 درصد) از شكايات مربوط به مراكز دولتي غيردانشگاهي و 11 مورد (5/4 درصد) از شكايات مربوط به مراكز دانشگاهي بوده است.نتيجه گيري: به نظر مي آيد عدم دخالت جراحان عمومي در ساير رشته هاي تخصصي و فوق تخصصي ازجمله گوش و حلق و بيني و جراحي پلاستيك، افزايش دانش و مهارت هاي علمي و فني جراحان، توجيه مناسب بيماران نسبت به عوارض احتمالي در كاهش شكايت و عدم محكوميت جراحان عمومي نقش چشمگيري داراست.