بررسي اثربخشي آموزش مهارت‌هاي چهارگانه در افزايش رضايت‌مندي شغلي، سلامت عمومي و كاهش تنيدگي شغلي در كاركنان فاتب

مقدمه: در اين پژوهش به بررسي نقش آموزش مهارت هاي زندگي پرداخته شد تا ميزان اثربخشي اين آموزش ها در افزايش رضايت مندي شغلي، سلامت عمومي و كاهش تنيدگي شغلي در كاركنان ناجا تعيين شود. موضوع اصلي اين پژوهش سنجش ميزان اثربخشي آموزش مهارت هاي زندگي در كاركنان نظامي مي باشد. هدف اصلي اين پژوهش كاربردي سازي آموزش مهارت هاي زندگي و دستيابي به روش هايي داراي اثرات مثبت است و ايجاد الگويي عملي كه راهگشاي مداخلاتي از اين قبيل در سطح نظاميان قرار گيرد. مواد و روش ها: جامعه آماري اين پژوهش شامل 90 نفر از كاركنان فرماندهي انتظامي تهران بزرگ (فاتب) است كه به صورت نمونه گيري خوشه اي و به صورت تصادفي در سه گروه عملياتي (32 = n) ستادي(28 = n) و گروه گواه (30 = n) قرار گرفتند. براي رسيدن به اين هدف، پرسشنامه تنيدگي شغلي اسيپو، پرسشنامه سلامت عمومي (GHQ) و پرسشنامه رضايت شغلي (JDI) مورد استفاده قرار گرفت و متغير مستقل، يعني آموزش مهارت هاي زندگي، طبق برنامه مشخص از طريق بحث آزاد، سخنراني و ارائه اسلايد و پوستر به دو گروه آزمايشي ارائه گرديد. سپس تأثيرات آن بر متغيرهاي وابسته يعني رضايت شغلي، سلامت عمومي و تنيدگي شغلي مورد بررسي قرار گرفت. طرح پژوهش يك طرح آزمايشي با گروه گواه و انتساب تصادفي است و تحليل اطلاعات بر اساس تحليل واريانس يك طرفه (ANOVA)و آزمون مقايسه هاي چندگانه تعقيبي (شفه) صورت گرفت. يافته ها: در بررسي تنيدگي هاي شغلي، متغيرهاي محيط فيزيكي كار و دوگانگي نقشِ كار و خانواده بيشترين ميانگين و بي كفايتيِ نقش و تنيدگي ناشي از مسئوليت كمترين ميزان تنيدگي را به همراه داشت. در حوزه سلامت عمومي كاركنان، بيشترين ميانگين مربوط به مقياس A(احساس خستگي، نشانه هاي بدني و غيره) بود. در ميان متغيرهاي رضايت شغلي كمترين ميزان رضايت، به رضايت از مسئول و رضايت از حقوق و مزايا مربوط بود. برنامه آموزش مهارت هاي زندگي با افزايش سلامت عمومي كاركنان (0/0001>p )همراه بود و متغيرهاي رضايـت از شرايط كار در محيط فعلي، رضايـت از همكاران و رضايـت از فرصت هاي ارتقاء شغـــلي در افزايش رضايت مندي شغليِ پس از آموزش كاركنان (0/0001 >p )مؤثر بوده است. اين مداخله ها در كاهش تنيدگي شغلي كاركنان نيز مؤثر واقع شدند (0/0001>p ). نتيجه گيري: آموزش مهارت هاي چهارگانه زندگي منجر به كاهش تنيدگي شغلي در كاركنان گرديد و سلامت عمومي و رضايت شغلي آن ها پس از مداخله هاي آموزشي افزايش يافت. اين نتايج همسو با ساير مطالعات در سازمان هاي ديگر مي باشد.