رابطه اميدواري و شادكامي با رضايت زناشويي

The Relationship between Hope and Happiness with Marital Satisfaction

زمينه و هدف: خانواده يك نظام اجتماعي طبيعي است كه در همه مراحل تكوين آن، زوجين خرده نظام اصلي بوده و عوامل متعددي مانند اميدواري و شادكامي در رضايت زناشويي آن ها موثر است. پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه اميدواري و شادكامي با رضايت زناشويي دانشجويان متاهل دانشگاه علوم پزشكي اردبيل انجام گرفت. روش كار: روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش را دانشجويان متاهل دانشگاه علوم پزشكي اردبيل در سال 1393 تشكيل ميدادند كه 150 دانشجوي متاهل (80 زن و 70 مرد) به روش نمونه گيري در دسترس به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. به منظور جمع آوري داده ها از مقياس اميدواري شنايدر، پرسشنامه شادكامي آكسفورد و پرسشنامه رضايت زناشويي انريچ استفاده شد. براي تحليل داده ها از آزمون هاي ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون در SPSS-16 استفاده گرديد. يافته ها: يافته ها نشان داد كه بين اميدواري و شادكامي با رضايت زناشويي دانشجويان متاهل همبستگي مثبت معناداري وجود داشت (0/01>p). همچنين نتايج تحليل رگرسيون آشكار كرد كه 13 درصد از كل واريانس رضايت زناشويي به وسيله متغيرهاي اميدواري و شادكامي پيش بيني مي شود. نتيجه گيري: مي توان نتيجه گرفت كه با افزايش اميد و شادكامي بر سطح رضايت زناشويي دانشجويان متاهل افزوده مي شود. بنابراين با توجه به اهميت رضايت زناشويي دانشجويان متاهل و تعيين نقش اميدواري و شادكامي در پيش بيني آن، لزوم توجه به آگاه كردن دانشجويان متاهل در رابطه با اميدواري و شادكامي مطلوب ضرورت مييابد.

Background objectives: The family is a natural social system that in all stages of its development, couples are in the main system and a number of factors such as hope and happiness are involved in their marital satisfaction. This study aimed to investigate the relationship between hope and happiness and marital satisfaction in married students of Ardabil University of Medical Sciences. Methods: The design of this study was a correlational method. Statistical population comprised of all married students of Ardabil University of Medical Sciences in the year 2015. Using conveniencesampling method, 150 married students (80 female and 70 male) were involved in the study. The Schneiderrsquo;s hope scale, oxford happiness questionnaire, and marital satisfaction questionnaire were used to data gathering and data analysis was performed using Pearson correlation coefficient and regression analysis in spss v.16. Results: The findings showed positive correlation between hope happiness with marital satisfaction of students (p<0.01). The results of regression analysis also revealed that 13% of the total variance of marital satisfaction could be explained by two factors of hope and happiness. Conclusion: Hence, we can conclude that with increasing the level of hope and happiness of married students, the marital satisfaction will increase. Therefore, considering the importance of marital satisfaction among married students and the role of hope and happiness in its prediction, attention to married students awareness about hope and happiness would be necessary.