اثر ال-آرژنين بر استرس اكسيداتيو-نيتروزاتيو احتمالي ناشي از فعاليت ورزشي حاد در كبد موش نر ويستار

Action of L-Arginin on oxidative- nitrosative stress induced by acute exercise in liver of rats

چكيده هدف: : هدف از پژوهش حاضر بررسي اثر مكمل دهي ال-آرژنين بر تغييرات استرس اكسيداتيو-نيتروزاتيو احتمالي ناشي از فعاليت ورزشي حاد در كبد موش بود. روش‌شناسي: 32 سر موش صحرايي نر با وزن تقريبي ( g210-160) به‌صورت تصادفي به چهار گروه كنترل، ورزش حاد (E)، مكمل ال- آرژنين (Arg) و ورزش حاد+مكمل ال-آرژنين (E+Arg)، تقسيم شد. ال- آرژنين به ميزان 0/02 رژيم غذايي به دو گروه Arg و E+Arg طي 30 روز گاواژ شد. براي اعمال فعاليت ورزشي حاد دو گروه E و E+Arg با سرعت 16-26متر بر ثانيه، به مدت 1 ساعت و يا تا رسيدن به واماندگي بر روي تردميل مخصوص دويدند. بافت‌برداري 1 ساعت پس از فعاليت ورزشي حاد صورت گرفت. جهت محاسبه نسبت اكسيدان-آنتي اكسيدان، وضعيت اكسيداني تام و ظرفيت آنتي‌اكسيداني تام، به ترتيب با روش‌هاي FRAP وFOX-1 اندازه‌گيري شد. ميزان نيتريك اكسايد از روش گريس اندازه‌گيري شد. براي مقايسه ميانگين‎ها آزمون آناليز واريانس يك‌طرفه (ANOVA) استفاده شد. يافته‌ها: ميانگين بالانس اكسيدان/آنتي‌اكسيدان گروه‌هاي كنترل،ورزش حاد، مكمل، مكمل + ورزش حاد به ترتيب 4/49±3/65، 0/12±0/91، 0/04±0/92 و 0/09±0/91 به‌دست‌آمده است. با وجود بيشتر بودن ميانگين گروه كنترل نسبت به گروه‌هاي ديگر، ولي نتايج تحليل واريانس نشان مي دهد اين تفاوت معني‌دار نيست. همچنين ميزان نيتريك اكسايد موش هاي گروه كنترل با ميانگين 6/31±9/01 از سه گروه ديگر بيشتر است، اما نتايج تحليل واريانس نشان مي دهد تفاوت معني‌داري بين ميزان نيتريك اكسايد موش هاي گروه كنترل با هر يك از سه گروه آزمايش وجود ندارد. نتيجه‌گيري: طبق يافته‌هاي تحقيق حاضر، نسبت اكسيدان-آنتي اكسيدان (TAC/TOS) و همچنين ميزان نيتريك اكسايد 1 ساعت پس از ورزش حاد و به دنبال مصرف مكمل ال-آرژنين در هيچ‌يك از گروه‌ها تغيير معني‌داري نداشت. واژگان كليدي: فعاليت ورزشي حاد، استرس اكسيداتيو-نيتروزاتيو، بالانس اكسيدان-آنتي اكسيدان، نيتريك اكسايد، ال آرژنين.

Abstract Aim: The aim of the present investigation is evaluate the effect of L- Arginine supplements on the oxidative and nitrosative stress in liver of rats following acute exercise on a treadmill. Method: Thirty two male Vistar rats (160-210 g) were randomly divided into four groups: control (C); L-Arg treatment (Arg); exhaustive exercise (E); and exhaustive exercise with L-Arg treatment (E + Arg). E and E+Arg groups performed a 1 hour acute running test, or until exhaustion on a treadmill (16-26 m/min) and Arg and E+Arg groups treated orally with the L-Arg (2% diet, for 30 days). Sampling was performed 1 hour after exercise. Nitric oxide production was evaluated by measuring nitrite formation, using Griess reagent. oxidant-Antioxidant’s ratio was measured as TOS/ TAC levels. Results: According to the means of the oxidant-antioxidant’s balance (E)=0.91±0.12, (SC+Arg)=0.92 0.04 and (E+Arg)=0.91±0.09, TOS/TAC decreased in (E), (SC+Arg) and (E+Arg) groups compared with control group (SC); however, this decrease was not significant. And the results showed nitric oxide in (SC) group (mean=9.01 6.31 ) was more than other groups, but there was no significant change in there. Conclusion: The results of the present study didn’t show existence of oxidative-nitrosative stress and supplementation effect in muscle 1 h after acute exercise. Keywords: Acute exercise, Oxidative-nitrosative stress, Oxidant-Antioxidant’s ratio, Nitric oxide, L- Arginine.