رابطه قضاوت اخلاقي با رفتار غيراخلاقي: نقش تعديل كننده جايگاه مهار دروني

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه قضاوت اخلاقي با رفتار غيراخلاقي با توجه به نقش تعديل‌كننده جايگاه مهار دروني بود. روش: پژوهش از نوع همبستگي و شركت كنندگان آن 227 نفر از كاركنان يك شركت صنعتي بودند كه با روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي انتخاب شدند. ابزارهاي مورد استفاده در اين پژوهش شامل مقياسهاي رفتار غيراخلاقي، قضاوت اخلاقي و جايگاه مهار دروني بود. جهت تجزيه و تحليل داده ها از همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون سلسله مراتبي تعديلي استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه قضاوت اخلاقي با رفتار غيراخلاقي رابطه منفي دارد. نتايج همچنين نقش تعديل كننده جايگاه مهار دروني را در رابطه بين قضاوت اخلاقي با رفتار غيراخلاقي مورد تأييد قرار داد؛ به اين معنا كه رابطه بين قضاوت اخلاقي با رفتار غيراخلاقي در سطوح مختلف جايگاه مهار دروني متفاوت بود. نتيجه گيري: با توجه به نتايج پژوهش بايد به اهميت جايگاه مهار دروني در رابطه بين قضاوت اخلاقي با رفتار غيراخلاقي توجه ويژه اي نمود.