نقش دينداري، سبك هاي هويت و شادكامي در پيش بيني سلامت اجتماعي

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسي نقش پيش بيني كنندگي دينداري، سبك هاي هويت و شادكامي در پيش بيني سلامت اجتماعي بود. روش: پژوهش حاضر توصيفي و از نوع مطالعات همبستگي مي‌باشد. به اين منظور 300 نفر از دانشجويان دانشگاه پيام نور شهرستان پاكدشت به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي تصادفي چند مرحله اي انتخاب شدند و پرسشنامه‌هاي دينداري، سبك هويت، شادكامي و سلامت اجتماعي را تكميل كردند. يافته ها: به منظور تحليل داده‌ها از روش‌هاي همبستگي پيرسون، تحليل رگرسيون به روش گام به گام استفاده شد. نتايج همبستگي پيرسون نشان داد كه بين دينداري با سلامت اجتماعي رابطه معناداري وجود دارد و دينداري با برخي ابعاد سلامت اجتماعي (شكوفايي، انسجام و مشاركت) رابطه دارد همچنين از ميان سبك هاي هويت، سبك اطلاعاتي و هنجاري با مشاركت اجتماعي رابطه مستقيم و معنادار، و سبك اجتنابي با انسجام و پذيرش اجتماعي رابطه معكوس داشت. شادكامي با تمام مؤلفه هاي سلامت اجتماعي رابطه معنا داري داشت. علاوه بر آن نتايج تحليل رگرسيون نشان داد مؤلفه تعهد به تنهايي 9% از واريانس سلامت اجتماعي و در مجموع سه متغير تعهد، شادكامي و دينداري 14% از واريانس سلامت اجتماعي را تبيين نمودند. نتيجه گيري: با توجه به يافته هاي پژوهش به نظر مي رسد كه هر سه متغير دينداري، سبك هاي هويت و شادكامي نقش تعيين كننده‏ در پيش بيني سلامت اجتماعي دانشجويان دارند.