شخصيت و شخصيت پردازي در داستان هاي كوتاه مجموعه «العواصف»جبران خليل جبران

Character element and characterization in the short stories of “Alavasef” book Gibran Khalil Gibran

عنصر شخصيت به‌عنوان اصلي ترين ساختمايه روايي در هر داستان، نقش به سزايي در روند پردازش پيرنگ و شكل گيري رويدادها و حركت رو به جلو هر متن روايي دارد. كتاب «العواصف» جبران، در بردارنده داستان‌هايي كوتاه است كه نويسنده در آن، مؤلفه شخصيت و شيوه‌هاي پردازش آن را مورد توجه ويژه اي قرار داده است. در پژوهش پيش رو، با هدف مشخص نمودن ميزان توانمندي جبران در پرداخت شخصيت هاي داستاني و با تكيه بر روش توصيفيتحليلي، ابتدا تعاريف و تقسيم‌بندي‌هاي شخصيت به‌عنوان بخش تئوري پژوهش ارائه شده است و در ادامه، داستان هاي اين مجموعه در دو ساحت انواع شخصيت‌ها (ايستا، پويا، جامع و ساده) و شيوه هاي شخصيت پردازي (توصيف مستقيم و غير مستقيم: كنش و اكشن، ديالوگ و مونولوگ) مورد واكاوي قرار گرفته است. نتايج جستار پيش رو حكايت از آن دارد كه بيشتر شخصيت هاي اين مجموعه از نوع ايستا و ساده اند و در شيوه هاي شخصيت پردازي، گفتگو و توصيف مستقيم بيشترين بسامد را به خود اختصاص داده است.

Abstract the character element, as the main construction fund of every story, plays a significant role in the procedure of processing the plot, shaping the events and moving forward in any narrative text. The book of “Alavasef” written by Gibran contains some short stories in which the author considers and cares about character element and methods of its processing. In the present study, with the aim of identifying the ability of Gibran in processing of fictional characters and on the basis of descriptive–analytical method, the definitions and classifications of character have firstly been presented and in the following, stories of this collection have been analyzed in the two realm of character types (static, dynamic, comprehensive and simple) and characterization methods (direct and indirect description: act, action, dialogue and name). The results of this research indicate that the most of the characters in this collection are of static and simple type, and among the charact erization methods, the dialogue and direct description have the most frequency in comparison with the other methods.