نشان‌گرهاي زباني‌ ساخت‌هاي كذب در فارسي: يك پژوهش زباني ـ اجتماعي

Lying Structures in Persian Language as a Socio-Lingual Behavior

هدف اصلي پژوهش حاضر بررسي و تحليل ساخت‌هاي دروغ در زبان فارسي است و در اين راستا، به بررسي رابطۀ بين ميزان استفاده از «نشان‌گرهاي احتياط»، «نشان‌گرهاي نفي»، «كلمات حسي»، «كلمات مجزاگر» و «ضماير» با كذب جملات پرداخته ‌شده است. اين پژوهش با روش توصيفي ـ تحليلي در يك جامعۀ آماري فارسي‌زبان شامل 28 نفر مرد و زن و در دو گروه سني به انجام رسيده و براي نشان دادن معناداري ارقام از آزمون‌هاي ضريب همبستگي پيرسون و تي استفاده ‌شده است. نتايج اين پژوهش نشان مي‌دهد كه بين ميزان استفاده از «نشان‌گرهاي احتياط» و «كلمات مجزاگر» با كذب جملات رابطه‌اي معكوس و معنادار برقرار است، بدين سان كه هر چه ميزان استفاده از «نشان‌گرهاي احتياط» و «كلمات مجزاگر» در جملات بيش‌تر باشد، احتمال كذب جملات كاهش مي‌يابد. از سوي ديگر، بين ميزان استفاده از «نشان‌گرهاي نفي»، «كلمات حسي» و «ضماير» با كذب جملات رابطه‌اي مستقيم و معنادار برقرار است؛ بدين معنا كه هر چه ميزان استفاده از «نشان‌گرهاي نفي»، «كلمات حسي» و «ضماير» در جملات بيش‌تر باشد، احتمال كذب جملات نيز افزايش مي‌يابد.

People lie in their everyday life, and this is a deniable fact. Like any other language, Persian has true and false structures. This research aims to study and analyze lying structures in Persian language. For this purpose, the relation of the application rate of “caution markers”, “negation markers”, “emotional words and verbs”, “exclusive words” and “pronouns” with the falsehood of sentences is studied. For this purpose, a descriptiveanalytical research design has been employed, and a sample of 28 male and female Persianspeaking individuals has been taken from the statistical population. To study the significance of the relation, Pearson correlation coefficient (PCC) and Ttest have been applied. The results of this research show that there is a reverse and significant relation between the use of caution markers, and exclusive words and the falsehood of sentences. That is, the more the number of caution markers, and exclusive words in a sentence is, the probability of the falsehood of that sentence is decreased. However, the relation of the negation markers, sense words and verbs, and pronouns with the falsehood of the sentences is direct and of significance. That is, the increase in the use of negation markers, sense verbs and words, as well as pronouns in a sentence increases its falsehood.