نقش خوشبيني تحصيلي، هيجانات تحصيلي و بهزيستي مدرسه در عملكرد رياضي دانش‌آموزان

The Role of Academic Optimism, Academic Emotions and School WellBeing in Mathematical Performance of Students

هدف اصلي پژوهش تبيين نقش خوشبيني تحصيلي، هيجانات تحصيلي و بهزيستي مدرسه در عملكرد رياضي دانش آموزان دختر و پسر بود و روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. نمونه شامل 440 دانش آموز (109 پسر و 331 دختر) بود كه به روش تصادفي خوشه اي انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه هاي خوشبيني تحصيلي دانش آموز (شانن موران، بانكول، ميشل و مور)؛ هيجانات تحصيلي (پكران، گوئتز و فرانزل) و بهزيستي مدرسه (كونو، الانن، لينتونن و ريمپلا) بودند. براي سنجش نمرات رياضي نيز از آزمون معلم ساخته استفاده شد. تحليل داده ها با استفاده از آمار توصيفي، آزمون معناداري ضرايب همبستگي و رگرسيون گام به گام و آزمون t مستقل انجام شد. يافته ها نشان داد كه بين خوش بيني تحصيلي، هيجانات تحصيلي و بهزيستي مدرسه با عملكرد رياضي همبستگي مثبت و معنادار وجود داشت (به ترتيب 0/16، 0/23 و 0/20). نتايج نشان داد، بهزيستي مدرسه هم در گروه دختران و هم در گروه پسران با عملكرد رياضي رابطه ي مثبت و معناداري دارد و عملكرد رياضي را نيز پيش بيني مي كند. نتايج به دست آمده همچنين نشان داد كه در دختران هيجانات تحصيلي رابطه ي مثبت و معناداري با عملكرد رياضي دانش آموزان دارد و به همراه بهزيستي مدرسه 16 درصد از عملكرد رياضي را تبيين كرد، اما در پسران خوشبيني تحصيلي همراه با بهزيستي مدرسه 17 درصد از عملكرد رياضي دانش آموزان پسر را تبيين كرد، در حالي كه در دختران اين قدرت تبيين و پيش بيني وجود نداشت.

The objective of the study was to explain the role of academic optimism, academic emotions and school wellbeing on the mathematical performance of girl and boy students. The research method was descriptive and correlation. A sample of 440 (109 boys and 331 girls) students was selected by cluster random sampling. The research instruments were Student Academic Optimism Scale (TschannenMoran, Bankole, Mitchell amp; Moore), Academic Emotions Questionnaire (Pekrun, Goetz amp; Frenzel), and School Wellbeing Questionnaire (Konu, Alanen, Lintonen, amp; Rimpela). A teacher made questionnaire was also used to evaluate math scores. The data were analyzed by using descriptive statistics, Pearson correlation, stepwise multiple regression analysis and independent t test. Findings showed that academic optimism, academic emotions and school wellbeing had significant positive correlation with math performance (0.20, 0.23, 0.16). The results showed academic wellbeing had significant positive relationship whit mathematic performance of girls and boys and predicts mathematic performance, too. Also, the results showed academic emotions had significant positive relationship with students mathematic performance in the girls and in combination with academic wellbeing explained %16 mathematic performance; but it was not the case in the boys. Academic optimism with academic wellbeing could explain %17 of boys mathematic performance, while in the girls there were not such explanation power.