تاثير هوش اخلاقي و سلامت روان بر شادكامي دانشجويان

The Effect of Moral Intelligence and Mental Health on Happiness of Students

هدف پژوهش بررسي تاثير هوش اخلاقي بر سلامت روان و شادكامي در بين دانشجويان بود كه با روش توصيفي از نوع همبستگي انجام گرفت.  بر اساس نمونه گيري تصادفي طبقه اي از دانشجويان تحصيلات تكميلي دانشگاه بوعلي سينا 226 نفر انتخاب شدند. ابزارهاي گردآوري داده ها شامل شاخصه هاي اخلاقي لنيكوكيل، سلامت روان گلدبرگ و شادكامي اكسفورد آرجيل ، مارتين و لو بودند. داده پس از جمع آوري بر اساس فرضيه هاي پژوهش و با استفاده از آزمون ضريب همبستگي پيرسون و تحليل مسير تحليل شدند. نتايج پژوهش نشان داد كه اثر مستقيم هوش اخلاقي بر شادكامي و اثر مستقيم سلامت روان بر شادكامي مثبت و معنادار بود. همچنين اثر مستقيم هوش اخلاقي بر سلامت روان  مثبت و معنادار بود. علاوه بر اين اثر غير مستقيم هوش اخلاقي بر شادكامي با نقش ميانجي سلامت روان  معني دار بود. بنابراين، بر اساس نتايج مي توان گفت درصورت برنامه ريزي پيرامون هوش اخلاقي و سلامت روان  دانشجويان،مي توان ميزان شادكامي دراين گروه را افزايش  داد.

The research was examined the effect of moral intelligence and mental health on happiness of students using descriptive and correlational method. Two hundred and twentysix students were selected through stratified random sampling method from postgraduate students at Bu Ali Sina University. Lennick and Kiel’s Ethical characteristics questionnaire, Goldberg’s Mental Health Inventory and Oxford Happiness Questionnaire were used to gather the data. The data was analyzed by Pearson correlation coefficient test and path analysis through. The findings showed that the direct effect of both moral intelligence and mental health on happiness were positive and statistically significant. Also, direct effect Moral intelligence on mental health was positive and significant. Furthermore, the indirect effect of moral intelligence on happiness through mediating role of mental health was significant. According to the results, it can be suggested that happiness in university students can be enhanced by planning on moral intelligence