تأثير بكارگيري مهارت حل مسئله بر سازگاري اجتماعي در زنان بعد از هيستركتومي

Effect of Problem-Solving Skill Application on Social Adaptation in Post-Hysterectomy Women Adaptation

مقدمه: هيستركتومي يكي از شايع ترين جراحي هاي ژنيكولوژيك در زنان است كه با عوارض متعددي همراه است و منجر به نگراني ها و دغدغه هاي زيادي در بيماران مي شود. اين عمل جراحي ممكن است باعث اختلال در نقشهاي زنانه و هويت جنسي زنان شود و در نهايت فرايند سازگار شدن آنها را دچار اختلال كند. اين مطالعه با هدف تعيين تأثير بكارگيري مهارت حل مسئله بر سازگاري اجتماعي در زنان بعد از هيستركتومي انجام گرفت. روش ها: پژوهش حاضر يك مطالعۀ نيمه تجربي دو گروهي با طرح (پيش آزمون - پس آزمون ) مي باشد. حجم نمونه شامل 60 نفر از زناني بودند كه در سال 1393-1392 در بيمارستان امام رضا (ع) شهر كرمانشاه تحت عمل جراحي هيستركتومي قرار گرفتند. نمونه ها بصورت دردسترس انتخاب و سپس به صورت تصادفي در دو گروه مطالعه و كنترل قرار گرفتند. درگروه مطالعه مداخله براساس بكارگيري مهارت حل مسئله در گروه هاي 6 نفره به مدت 4 جلسه انجام اما در گروه كنترل مراقبت هاي روتين انجام گرفته است. پرسشنامه سازگاري اجتماعي (social adaptation) قبل از مداخله و سپس يك ماه پس از مداخله بصورت خودگزارشي تكميل شد. تجزيه و تحليل داده ها با نرم افزار SPSS و آمارتوصيفي وآزمونهاي كاي دو، t زوجي، t مستقل انجام شد. يافته ها: يافته ها نشان داد 60 درصد واحدهاي مورد پژوهش در گروه سني 5041 سال، 85/5 درصد تحصيلات زير ديپلم و ديپلم، 96/6درصد خانه دار، 93/4درصد داراي همسر و 60 درصد يائسه نبودند. مقايسه ميانگين نمره سازگاري اجتماعي در دو گروه قبل از مداخله تفاوت معني داري را نشان نداد. (0/96=p ، 0/040=t) در حالي كه بعد از مداخله ميانگين نمره سازگاري اجتماعي در گروه مطالعه 4/2± 5/69 و در گروه كنترل2/4± 5/ 139بود كه از نظر آماري تفاوت معني دار بود (0/001>p، 5/86=t) نتيجه گيري: سازگاري اجتماعي در بيماران بعد از عمل جراحي هيستركتومي دچار اختلال مي شود كه با بكارگيري روش مهارتهاي حل مسئله مي توان به بهبود سازگاري اجتماعي انان كمك كرد.

Introduction: Hysterectomy is one of the common gynecological operations in women, which operation is accompanied by several postoperative complications and gives birth to many anxieties and troubles in patients. Such an operation may cause disorder in female roles and their sexual identity and, finally, complicates their adaptation process. Purpose of this study was determined of the effect of applying problemsolving skill on social adaptation in posthysterectomy women. Methods: the present research was a semiexperimental study with the “Pretest Posttest” plan. Sample size consists of 60 women who underwent hysterectomy surgery operation in Imam Reza Hospital of Kermanshah in 20132014 selected on availability basis and were put in study and control groups in a random allocation style. In control group, intervention was done on the basis of applying problemsolving skill in 6member groups for the period of 6 sessions, but routine care method was used in control group. Socialadaptation Inventory was filled before intervention and then one month after intervention through selfreporting method. Data analysis was performed with the help of SPSS, Descriptive Statistics, and ChiSquare, Paired Samples T Test and Independent T Test. Results: results represented that 60 percent of reported units in age group 4150 were at the educational level of high school diploma or below it, 96.6 percent were households, 92.4 had husband, and 60 percent were not in menopausal period. Comparison of the average score of social adaptation in both groups before and after intervention did not prove existence of significant difference (t=0.04, p= 0.96), while after intervention the social adaptation score was 69.5±2.4 in study group and 139.5±4.2 in control group that the difference was significant in terms of statistics (t=86.5, P<0.001). Conclusion: social adaptation is subject to change in posthysterectomy patients and we may help them via applying problemsolving skill to improve their social adaptation.