تدوين مدل فرايندي سياستگذاري در سازمانهاي دولتي

A Policy Making process Model for Public Organizations

يكي از نقش هاي اصلي سطح حاكميتي در سازمان هاي دولتي بزرگ همچون وزارتخانه ها، سياست گذاري براي سازمان هاي زيرمجموعه مي باشد. متاسفانه در بسياري از آنها به دليل غفلت از برخي مراحل مهم سياست گذاري، سياست هاي مناسبي تدوين نمي­شود و موجب عدم دستيابي به اهداف مي گردد. هدف اين پژوهش ارائه مدلي فرايندي براي سياست گذاري در سازمان هاي دولتي در پرتو تحليل محتواي كيفي مي باشد. اصالت و ارزش اين مقاله به اين واقعيت است كه مدلي كه اكثر جنبه هاي سياست گذاري را مدنظر قرار داده باشد تا بتوان با اتكا به آن از آسيب هاي غفلت از مراحل مهم پيشگيري نمود وجود ندارد و در اين پژوهش تلاش شده كه اين خلأ پوشش داده شود. براي اين منظور به تحليل محتواي مدل­هاي فرايندي سياست­گذاري در ادبيات و برگزاري 14 مصاحبه عميق پرداخته شد. نتيجه نهايي اين پژوهش به صورتي مدلي است كه از چهار مرحله اصلي مسئله يابي، تدوين سياست، اجراي سياست و ارزيابي پسين تشكيل شده و گام هاي هر مرحله و ارتباطات آن ها مشخص شده است.

One of the major roles of governance level in public organizations like ministries is policy making for their sub organizations. Unlikely many of ministries don#039;t achieve their goals, because of neglect of some important stages in policy making. Purpose of this research is suggestion a process model for public organizations policy making by qualitative content analysis. Worth of this paper is on this fact that a model which is considered most aspects of policy making, doesn#039;t exist, and we are tried to cover this deficiency. For this purpose we analyze the content of most of policy making models and 14 depth interviews. Conclusion of this research is a model with four stages including Problem Identification, policy determination, implementation and expost evaluation, with substages and relationship between them.