تحليل پديده نزديك بيني در بازار سرمايه ايران با بكارگيري مدلي مبتني بر حسابداري مازاد تميز

Analysis of Myopia Phenomenon in Iran Stock Market By Using A Clean Surplus Accounting Based Model

اين مقاله پديده نزديك بيني را در بازار سرمايه ايران مورد آزمون قرار مي دهد. منظور از نزديك بيني، بيش از واقع ارزيابي كردن عايدات كوتاه مدت و كمتر از واقع ارزيابي كردن عايدات بلندمدت، توسط سرمايه گذاران فعال در بازار است. آزمونهاي تحقيق برپايه يك مدل مبتني بر رويكرد حسابداري مازاد تميز بنا شدند. اين مدل بر مبناي فرض كارايي بازار استوار گشته و حاوي پيش بيني هايي است كه نشان مي دهد، چگونه قيمت و ارزش شركت تحت تاثير ارزش دفتري و سودهاي آتي مورد انتظار كوتاه و بلندمدت قرار مي گيرد. براي آزمون پديده نزديك بيني، از اطلاعات 250 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، طي سالهاي 1384 تا 1391 استفاده شد. به منظور آزمون فرضيه تحقيق، مدل مذكور با استفاده از روش داده هاي تركيبي با اثرات ثابت برآورد گرديد. نتايج برآورد مدل و نيز استفاده از آزمونهاي والد و t نشان داد، پديده نزديك بيني در بازار سرمايه ايران خودنمايي مي كند. اين عامل نشان مي دهد، سرمايه گذاران ايراني اهميت بيشتري براي گذشته شركت و عايدات آتي كوتاه مدت آن قائلند و كسب عايدات آتي بلندمدت را چندان مهم نمي دانند.

This paper tests myopia phenomenon in Iran Stock Market. The myopia means overvaluing shortterm earnings and undervaluing longterm earnings by market’s active investors. Tests of research, rely on a clean surplus accounting based model. This model has some predictions based on market efficiency hypothesis and shows how firm value affects by book value, longterm and nearterm expected future earnings. To test the myopia phenomenon, we examined 250 accepted firms in Tehran Stock Exchange from 2005 to 2012. The research hypothesis is estimated by using fixed effects panel data method. By estimating the model and also using Wald test and ttest, we find that myopia phenomenon exists in Iran Stock Market. This shows, Iranian investors give more importance to firm’s past and its nearterm future earnings and they pay less attention to longterm future earnings.