واكاوي سبك زندگي ديني با تأكيد بر انديشه سياسي امام رضا (عليه السلام)

سيره و سبك زندگي امام رضا(ع) مختصات ويژه‌اي دارد، كه بنا به مقتضيات و شرايط سياسي ـ اجتماعي زمان آن حضرت، تبيين آنها مي‌تواند الگويي براي جامعه امروز باشد. دوره ولايت‌عهدي ايشان، از وضعيت خاصي برخوردار است؛ كه امام رضا(ع) از اين فرصت تحميلي بيشترين استفاده را براي تبليغ اسلام واقعي برد، لذا عمل به سيره و توصيه‌هاي اين امام(ع) همام در همه‌ي مناسبت‌ها، از جمله بعد سياسي، ضامن سلامت جامعه و اعضاي آن خواهد بود. پژوهش حاضر، نيز به دنبال واكاوي سبك زندگي ديني با تأكيد بر انديشه سياسي امام رضا(ع) مي‌باشد. محقق براي رسيدن به هدف، از روش تحليل راهبردي كمك گرفته است. حاصل تحقيق بيانگر آن است كه هدف سياسي امام هشتم (ع) تشكيل نظام اسلامي و علوي و اصلاح ساختار موجود جامعه و در تقابل با هدف سياسي مأمون (تثبيت نظام سلطنتي و خلافتي) مي‌باشد. مباني انديشه سياسي حضرت (ع)، همان مباني سياسي قرآن است و اصول انديشه سياسي ايشان شامل: اصل مشروعيت؛ مقبوليت؛ زعامت؛ مشاركت؛ عدالت؛ كرامت؛ اضطرار؛ اهم و مهم؛ تقيه؛ امر به معروف و نهي از منكر؛ تعاون و همكاري؛ هدف‌مندي؛ تغير شرايط و موقعيت؛ بسترسازي و... مي‌باشد. در مقايسه سبك زندگي سياسي امام رضا (ع) و مأمون، دو مدل و سبك قابل ارائه مي‌باشد و راهبردهاي سياسي امام (ع) و مأمون نيز دوگونه خواهد بود: راهبردهاي الهي ارزش‌مدار، مبتني بر حكمت، مصلحت و عزت و راهبردهاي ضدارزشي، مبتني بر نيرنگ، خدعه، غلبه، زور و قهر. سياست حضرت (ع) را در دو بعد داخلي و خارجي مي‌توان برشمرد و متوليان و نقش‌آفرينان حوزه سياست نيز شامل نخبگان، عموم مردم و سياست‌مداران مي‌باشد.