سلامت معنوي در سالمندان ايراني: يك پژوهش كيفي

مقدمه: امروزه بيشترين افزايش جمعيت در گروه سني سالمندان و در كشورهاي رو به توسعه از قبيل ايران مي‌باشد، هرچند پژوهش‌هايي درباره سلامت سالمندان صورت گرفته است، اما كم‌تر بعد معنوي سلامت سالمندان ايران مورد پژوهش قرار گرفته است. از اين ‌رو پژوهش حاضر با هدف كاوش معنا و مفهوم سلامت معنوي در سالمندان ايراني صورت پذيرفته است.روش: پژوهش حاضر، پژوهشي كيفي از نوع پژوهش پديده‌شناسي هرمنوتيك بر اساس روش ون مانن مي‌باشد. بر اساس روش نمونه‌گيري هدفمند 16 سالمند از پارك‌ها، محل كار و فرهنگسراي سالمندان انتخاب و مورد مصاحبه‌هاي عميق باز پاسخ قرار گرفتند. با اجازه از سالمندان مصاحبه‌ها ضبط و پس از دست‌نويس‌كردن و به ‌دست‌آوردن درك جامعي از آن‌ها، بر اساس فعاليت‌هاي پژوهشي ون مانن تجزيه و تحليل گرديدند. در اين پژوهش صحت يافته‌هاي كيفي بر اساس ملاك‌هاي اعتبار، تأييدپذيري، قابليت اعتماد و قابليت انتقال مورد بررسي قرار گرفت.يافته‌ها: مضامين نعمت الهي، اميدواري و آرامش در تبيين مفهوم سلامت معنوي سالمندان به دست آمد. مضمون نعمت الهي شامل سلامت معنوي به عنوان نعمت، تقدير الهي و مسؤوليت‌پذيري بود. مضمون اميدواري دربرگيرنده احساس وجود، غلبه بر نااميدي‌ها و زيبابيني بود. مضمون آرامش دربرگيرنده آرامش به عنوان باور و اعتقاد دروني و نماد بيروني آن بيان شد.بحث و نتيجه‌گيري: سلامت معنوي در سالمندان از ابعاد مهم سلامتي سالمندان است. سلامت معنوي سالمندان ايراني در ارتباط نزديكي با اعتقادات و باورهاي مذهبي آنان است كه به زندگي جهت و معنا مي‌بخشد. اين امر بايستي در برنامه‌هاي مرتبط با سلامت سالمندان مورد توجه ويژه قرار گيرد.