عنوان مقاله :
رابطه معنايي جمله واره پايه و پيرو در جمله هاي شرطي زبان فارسي
پديد آورندگان :
كاظمي نجف آبادي، سميه نويسنده استاديار گروه زبان و ادبيات عربي دانشگاه اصفهان , , كاظمي، مهري نويسنده دانشگاه آزاد اسلامي نجف آباد , , ابن الرسول، محمدرضا نويسنده دانشيار گروه زبان و ادبيات عربي دانشگاه اصفهان ,
اطلاعات موجودي :
دوفصلنامه سال 1395
كليدواژه :
پيرو , رابطه معنايي , زبان فارسي , جمله هاي شرطي , پايه
چكيده فارسي :
زبان، نظامي از روابط متداخل است؛ بهگونه اي كه مفهوم يك جزء، جز در سايه ارتباط با اجزاء و عناصر ديگر دريافت نمي شود. ارتباط بين ساخت ها و سازه هاي زباني بر دو گونه است: رابطه لفظي و رابطه معنايي كه هر دو پيوندي عميق و ناگسستني با يكديگر دارند؛ چراكه لفظ در خدمت معني و وسيله اي براي بيان آن است. باتوجهبه اهميت رابطه معنايي در جمله هاي مركب، بهويژه جمله هاي شرطي، پژوهش حاضر بر آن است تا با مداقه در ساخت زباني جمله هاي شرطيِ زبان فارسي و با تكيه بر روش وصفي ـ تحليلي، ساخت معنايي اين جملات و عوامل موثر در افاده معني شرط را تحليل و با تامل در نمونه هاي برگرفته از متون ادب فارسي، نوع ارتباط معنايي دو جمله واره پايه و پيرو شرطي را كه موردكمتوجهي دستورپژوهان زبان فارسي قرارگرفته است، بررسي كند. مهم ترين دستاوردهاي اين نوشتار بيانگر آن است كه در جملات شرطي رابطه تلازمي، اساس ارتباط معنايي دو جمله واره پايه و پيرو بهشمارمي رود و اين رابطه معنوي، خود به دو گونه تلازمي سببي و تلازمي غيرسببي تقسيم مي شود.
اطلاعات موجودي :
دوفصلنامه با شماره پیاپی سال 1395
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان