پديد آورندگان :
حكيمي، هادي نويسنده دانشكده جغرافيا و برنامه‌ريزي,گروه برنامه‌ريزي شهري,دانشگاه تبريز,تبريز,ايران , , تيموري، ايرج نويسنده دانشكده جغرافيا و برنامه‌ريزي,گروه برنامه‌ريزي شهري,دانشگاه تبريز,تبريز,ايران , , جعفري مهرآبادي، مريم نويسنده دانشكده ادبيات و علوم انساني,گروه جغرافيا و برنامه‌ريزي شهري,دانشگاه گيلان,رشت,ايران ,
كليدواژه :
زنان تحصيل كرده , فضاهاي بي دفاع شهري , احساس ناامني , تبريز , ترس
چكيده فارسي :
احساس امنيت در فضاهاي شهري جزو مسائل مهم زندگي شهري بوده و در صورتي‌كه فضاي شهري احساس ترس و ناامني را در شهروندان القاء كند، تبديل به فضاي بيدفاع ميشود. بعضي از فضاهاي شهري براي تمام شهروندان ميتواند القاء‌كنندۀ ترس و ناامني باشد. در اين ميان احساس ترس در فضاهاي شهري براي زنان بيشتر از مردان است. نگرش زنان به فضاهاي شهري، متفاوت از نگرش مردان بوده و فضاهاي ناامن براي زنان تعريف شده و ويژگيهاي خاصي را دارد. مقاله حاضر قصد دارد نگرش دانشجويان دختر دانشگاه تبريز را نسبت به فضاهاي ناامن و بيدفاع شهر مورد بررسي و كنكاش قرار دهد. پژوهش از نوع توصيفي – تحليلي است كه دادههاي آن از طريق پرسش‌نامه به‌دست آمده. جامعه آماري دانشجويان دختر دانشگاه تبريز بوده و تعداد نمونه مورد مطالعه 100 نفر از دانشجويان دختر بودند كه به صورت تصادفي انتخاب شدند.
تحليل آماري يافتههاي حاصل از پرسش‌نامه در محيط نرم‌افزار SPSS و با كمك تحليل آنوا، آزمون تي تك متغيره، آزمون همبستگي كندال و اسپيرمن صورت گرفته است. نتايج پژوهش نشان ميدهد كه فضاهاي شهري كم‌نور، تاريك، دورافتاده، باريك، فضاهاي نيمه‌كاره و خلوت القاءكننده ترس در زنان هستند و از طرفي بين احساس ترس و سطح تحصيلات رابطه معكوس وجود دارد؛ يعني افزايش تحصيلات سبب كاهش القاي ترس در بين زنان ميشود.
