تأثير بازي‌درماني تعاملي گروهي بر تعاملات بين فردي، انعطاف‌پذيري و ادراك احساسات كودكان

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير بازي‌درماني تعاملي گروهي بر تعاملات بين فردي، انعطاف‌پذيري و ادراك احساسات كودكان 7 تا 11 سال انجام شد. روش: تعداد 22 نفر از بين كودكان 7 تا 11 سال كه به يكي از مراكز روان‌شناسي باليني شهر اصفهان مراجعه كرده بودند، به شيوه در دسترس انتخاب شدند. همه افراد نمونه در مهارت‌هاي اجتماعي، تعاملات بين فردي، انعطاف‌پذيري و ادراك احساسات، نمره‌ي پايين كسب كرده بودند. افراد نمونه به‌طور تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل قرار داده شدند. جلسات بازي‌درماني تعاملي گروهي براي گروه آزمايش در ده جلسه اجرا شد. كليه‌ي آزمودني‌ها قبل و بعد از ارائه‌ي برنامه‌ي درماني به پرسش‌نامه‌هاي تعاملات بين فردي، انعطاف‌پذيري و ادراك احساسات بعنوان پيش‏آزمون و پس‏آزمون پاسخ دادند. يافته‌ها: تحليل داده‌ها با به‌كارگيري آزمون تحليل كوواريانس چند متغيره نشان داد كه نمرات آزمودني‌هاي گروه آزمايش، در مقايسه با گروه كنترل، در متغيرهاي تعاملات بين فردي، انعطاف‌پذيري و ادراك احساسات به‌طور معناداري افزايش يافته است (P<0/05). نتيجه‌گيري: بنابر يافته‌هاي اين پژوهش، بازي‌درماني تعاملي گروهي، مي‌تواند تأثير قابل‌ملاحظه‌اي در افزايش تعاملات بين فردي، انعطاف‌پذيري و ادراك احساسات در كودكان نشان دهد.