بازخواني ديدگاه امام خميني ره در باب حكم فقهي غيبت مخالفان

برخي افراد با دستاويزقراردادن پاره‌اي از عبارات امام‌خميني در برخي كتب فقهي ايشان، راجع به جواز غيبت مخالفان و اختصاص حرمت غيبت به مؤمنان در معناي اخص آن، سعي در تخريب چهره ايشان و به تبع آن تضعيف آموزه‌هاي ناب مكتب شيعي دارند. نوشتار حاضر با بازخواني آراي ايشان بر آن است كه اگرچه ايشان در دوران قبل از انقلاب و در آراي اوليه‌‌ خود در حرمت غيبت، قيد «ايمان» را لازم دانسته‌اند؛ اما اصولاً نمي‌توان اين نظر را ديدگاه مذهب اماميه و همچنين نظر نهايي ايشان در مسئله تلقي نمود؛ زيرا بررسي آراي ايشان پس از انقلاب و در دوران رهبري جامعه‌ اسلامي نشان مي‌دهد كه ايشان قايل به حرمت غيبت نسبت به همه مسلمانان شده است. بنابراين از آنجا كه سخن آخرين هركس نظر نهايي وي تلقي مي‌گردد، بايد رأي نهايي ايشان در باب غيبت را، حرمت عام آن نسبت به همه‌ افراد دانست.