مدل سازي زمان رسيدن آلودگي فسژن اكسيم به حداكثر ميزان در رواناب (مطالعه موردي: مناطق مجاور رودخانه كن و شمال سيل ‌برگردان غرب تهران)

Modeling of Required Time to Reach the Maximum Phosgene Oxime Pollution in Runoff (Case Study: The Adjacent Areas of Kan River and North Flood Return of West Tehran)

آلودگي‌ آب ناشي از مواد شيميايي به اشكال مختلف مانند بمب هاي شيميايي، حملات تروريستي و اتفاقات ناخواسته يكي از نگراني هاي اصلي جوامع بشري است. آلودگي هاي شيميايي مي تواند به دليل نشت مواد آلاينده در سطح زمين يا بارندگي در زمان آلوده بودن هوا همراه با باران وارد آب شوند. هدف اصلي اين تحقيق مدل سازي زمان رسيدن آلودگي آب هاي سطحي به حداكثر مقدار خود پس از ورود آلودگي شيميايي به آن مي باشد. در اين تحقيق، پخش آلودگي شيميايي ناشي از عامل تاول زاي فسژن اكسيم با استفاده از نرم افزارهاي ArcGIS و SWMM در كليه مناطق مجاور رودخانه كن و شمال سيل ‌برگردان غرب تهران مدل سازي شده است. نتايج حاصل از اين پژوهش نشان مي-دهد كه ميزان حداكثر غلظت آلودگي به دوره بازگشت بارندگي، غلظت آلودگي و نيز جنس و شيب زمين بستگي دارد و همچنين، زمان رسيدن به حداكثر ميزان آلودگي تقريباً ثابت و بين 3 تا 4 ساعت است.

Water pollution caused by chemical materials in different forms such as chemical bombs, terrorist attacks, and reluctant events is one of the main concerns of human societies. Chemical pollutions can permeate into surface waters because of the release of pollutions on the ground or rainfall in the time of air pollution. The main objective of this study is to model the surface water pollution reaching its maximum level after entering the chemical pollution. In this study, diffusion of chemical pollution caused by phosgene oxime (blister agent) in all areas alongside to Kan River and the reverse flood area of the west of Tehran is modeled using ArcGIS and SWMM softwares. Based on the results, the maximum density of pollution depends on the return period of rainfall, the pollution density, and type and slope of the ground. Also, the time to reach the maximum pollution is almost constant between 3 to 4 hours.