مقايسه كاركنان فعال و غيرفعال فا.ا. خراسان شمالي در ابتلا به عارضه سر به جلو

فعاليت و تحرك جز جدانشدني زندگي بشر بوده كه در هر دوره به اشكال خاص در زندگي انسان مطرح بوده است. با توجه به اينكه در جوامع صنعتي و متمدن امروزي تحرك انسان روزبهروز محدودتر ميشود هدف از انجام اين پژوهش مقايسه برخي فاكتورهاي آمادگي جسماني، برخي هورمونها و ناهنجاريهاي ساختار قامتي كاركنان مرد فعال و غيرفعال فا.ا. خراسان شمالي بود. روش پژوهش حاضر به روش علي- مقايسهاي ميباشد. جامعه آماري پژوهش حاضر كليه كاركنان مرد فا.ا. خراسان شمالي بودند كه از بين حدود 1500 نفر كه از پرسشنامه ارزيابي فعاليت بدني را تكميل نموده بوده، تعداد 100 نفر از داوطلبين واجد شرايط براي شركت در اين پژوهش بهعنوان نمونه آماري انتخاب شدند. آزمودنيها به دو گروه فعال (كه هفتهاي سه جلسه و هر جلسه يك و نيم ساعت در حد سلامت عمومي ورزش ميكردند) و غيرفعال (كه هيچگونه فعاليتي نداشتند) تقسيم شدند و با داشتن معيارهاي ورود موردنظر در پژوهش حاضر وارد تحقيق شدند. براي تجزيهوتحليل اطلاعات خام از روش هاي آمار توصيفي (شاخصهاي گرايش مركزي و پراكندگي و آمار استنباطي (تعيين نرمال بودن دادهها با استفاده از آزمون K-S، استفاده از آزمون تي استيودنت در گروههاي مستقل، براي تغييرات نيمرخها نسبت به فعال و غيرفعال بودن، مقايسه گروهها و شاخصها) استفاده شد. در پايان، نتايج پژوهش نشان داد كه بين عارضه سر به جلو افراد فعال و غيرفعال كاركنان فا.ا. خراسان شمالي تفاوت معناداري وجود دارد .