تحليل و بررسي آرا تربيتي علّامه اقبال لاهوري با تاكيد بر اهداف و روش ها

An Analysis of the Educational Ideas of Allamah Iqbal Lahuri

علّامه محمداقبال لاهوري به عنوان يكي از چهره هاي درخشان تاريخ مشرق زمين و دنياي اسلام، كوشيد تا انديشه هاي اصلاح گرايانه، آگاه كننده و هدايتگر خويش را براساس آموزه هاي دين مبين اسلام بنا نهد. در آثار وي، به موضوعات گوناگوني از جمله «تعليم و تربيت» برمي خوريم. ويژگي اصلي آرا تربيتي اقبال اين است كه علاوه بر اسلامي بودن، بر مفهوم فلسفي خاصي به نام «خودي»، به معناي انسان كامل بنا شده و در خصوص چگونگي تكامل ارزشي و اخلاقي «خودي» به تفصيل بحث كرده است. بر اين اساس، هر كسي بايد ابتدا به خود توجه داشته باشد، ارزش وجودي خود را بشناسد و سپس به امور ديگر بپردازد. اين خودي مي تواند محك اعمال نيك و بد انسان باشد. اين تحقيق نظري است و سعي دارد با روش توصيفي ـ تحليلي، مهم ترين اهداف و روش هاي تربيتي مدنظر علامه اقبال لاهوري را بررسي كند.

Allamah Mohammad Iqbal Lahuri, one of the luminaries of the East and the Muslim world, tried to form his reformist, informative and guiding ideas based on the teachings of the manifest religion Islam. His works include various topics including "education and training". The main feature of Iqbal’s educational ideas is that in addition to being Islamic, they are based on a specific philosophical concept named “selfhood” meaning perfect man; he has also elaborated at length on the axiological and ethical development of “selfhood”. According to this view, one should first pay attention to himself/herself and appreciate his/her value, then he can attend to other issues. This selfhood can be the benchmark for the good and bad deeds of man. Using descriptive-analytical method, this theoretical research attempts to evaluate and analyze the most important objectives and methods of education from the viewpoint of Allamah Iqbal Lahuri.