نقش عوامل سازماني در موفقيت شركت هاي زايشي در صنايع دفاعي

تحقق رويكرد هسته و شبكه در عرصه‌ي تحقيق و توسعه در وزارت خانه‌اي كه فن آوري يكي از سرمايه‌ها و پايه‌هاي اصلي فعاليت آن است، مي‌تواند موضوعي پرچالش و پيچيده محسوب شود. يكي از روش‏هاي تحقق اين امر، ايجاد و شكل‌گيري شبكه‌اي از شركت‌هاي زايشي كوچك و متوسط فن آوري‌محور است كه از متن صنايع دفاعي به وجود مي‏آيند. پژوهش حاضر، به دنبال آن است تا به روش پيمايشي – توصيفي، عوامل سازماني تاثيرگذار بر موفقيت شركت‌هاي زايشي در صنايع دفاعي را كه مي‎توانند در رابطه با فن آوري‎هاي زرد نقش مهمي ايفا نمايند، شناسايي و رتبه‌بندي كند. در اين مطالعه از طريق بررسي تحقيقات و مطالعات موجود در ادبيات پژوهش و نيز مصاحبه با برخي از متوليان تحقيق و توسعه وزارت دفاع، تعداد 46 عامل سازماني موثر شناسايي شده است كه از بين آن‌ها، در نظرخواهي اوليه از 14 نفر از صاحب نظران صنعت دفاعي، 27 عامل به عنوان عوامل سازماني تاثيرگذار بر صنايع دفاعي مورد تاييد قرار گرفته و سپس با استفاده از پرسشنامه، نظر جامعه ي آماري پژوهش در رابطه با ميزان تاثير هريك از اين عوامل جمع‏آوري گرديده است. با رتبه‌بندي اين 27 عامل موثر، عوامل " اراده و عزم هيئت رييسه‌ي وزارت دفاع"، " حمايت سازمان"، " قدرت و توانايي اجرايي سازمان (در فرايند زايش)"، " انگيزه‌ي سازمان مادر"، و " احساس نياز و ضرورت (توسط سازمان)" در رتبه‌هاي اول تا پنجم قرار گرفته‎اند. همچنين، نتايج آماري در اين تحقيق نشان داده است كه وضعيت فعلي صنايع دفاعي كشور در رابطه با 4 عامل اول تقريبا نامطلوب است.