بررسي تأثير تمرينات قدرتي و استقامتي بر عضلات كف لگن در زنان مبتلا به بي‌اختياري ادرار استرسي

Research Paper: Effect of Strength and Endurance Training on the Pelvic Floor Muscles in Women With Stress Urinary Incontinence

هدف هدف مطالعه حاضر بررسی تأثیر تمرینات استقامتی و قدرتی بر عضلات كف لگن زنان مبتلا به بی‌اختیاری ادرار استرسی با استفاده از EMG بیوفیدبك است. روش بررسی این پژوهش یك كارآزمایی بالینی نیمه‌تجربی از نوع قبل و بعد بود كه به‌منظور بررسی مقایسه‌ای استقامت عضلات كف لگن در بیماران خانم مبتلا به بی‌اختیاری ادرار استرسی، قبل و بعد از تمرینات كف لگن انجام و به‌وسیله EMG بیوفیدبك ارزیابی شد. نمونه‌گیری به روش نمونه‌گیری دردسترس و به‌صورت غیراحتمالی ساده انجام شد؛ به این ترتیب كه افرادی كه شرایط ورود به آزمون را داشتند، به‌طورتصادفی و داوطلبانه وارد آزمون می‌شدند. در مدت زمان انجام مطالعه 40 نفر با داشتن شرایط ورود به آزمون به مطالعه وارد شدند و در یك گروه قرار گرفتند و اندازه‌گیری قبل و بعد از درمان انجام شد كه از میان آن‌ها 35 نفر درمان را تا انتها انجام دادند. قدرت و استقامت عضلات كف لگن قبل و بعد از مداخله با كمك EMG بیوفیدبك مدل مایوتِراك اینفینیتی ساخت كشور كانادا ارزیابی شد. جلسات به‌مدت 10 هفته و هرهفته دوبار انجام و هر جلسه اعداد مربوط به استقامت و حداكثر قدرت عضلات كف لگن هر بیمار برحسب میكروولت ثبت شد. زمان حفظ انقباض در كلینیك سه هفته اول 5 ثانیه و سه هفته دوم 10 ثانیه و از هفته ششم به بعد، 15 ثانیه بود. برای انجام تمرین در منزل از بیمار خواسته می‌شد انقباض‌ها را از وضعیت خوابیده شروع كند و هر دو هفته به وضعیت‌های نیمه‌خوابیده، چهاردست‌و‌پا، نشسته و درنهایت ایستاده پیشرفت دهد. زمان حفظ انقباض‌ها در هریك از این وضعیت‌ها از 3 تا 30 ثانیه پیشرفت داده شد. تعداد انقباض‌ها هم از 10 تا 30 تكرار در هر دفعه بود. بیماران تمامی تمرینات كف لگن تجویزشده را زیرنظر مستقیم فیزیوتراپیست و به كمك EMG بیوفیدبك انجام دادند. در این پژوهش هر آزمودنی قبل و بعد از مداخله با خودش سنجیده شد: به این صورت كه آزمودنی در ابتدای مداخله از نظر میزان حداكثر قدرت و استقامت عضلات كف لگن و در پایان دوره مداخله نیز از نظر میزان تغییرات حداكثر قدرت و استقامت عضلات كف لگن به كمك EMG بیوفیدبك ارزیابی می‌شد. اطلاعات به‌دست‌آمده از فرم‌ها جمع‌آوری و به جدول مادر منتقل و با استفاده از نسخه 11 نرم‌افزار SPSS تجزیه‌وتحلیل شد. برای ارائه آمار توصیفی، شاخص‌های تمایل مركزی و پراكندگی تمام متغیرهای كمّی به‌دست آمد. در بخش آمار تحلیلی آزمون حالت عادی از متغیرهای كمّی گرفته و با استفاده از آزمون شاپیرو-ویلك از طبیعی‌بودن توزیع آن‌ها اطمینان حاصل شد.پس‌ازآن برای تجزیه‌وتحلیل تأثیر مداخله بر متغیرهای وابسته آزمون تی زوجی به‌كار رفت. همچنین از تحلیل رگرسیونی و آزمون اسپیرمن به‌منظور یافتن رابطه میان متغیرها و ضریب همبستگی درون‌گروهی و میزان تكرارپذیری اندازه‌گیری از دستگاه EMG بیوفیدبك استفاده شد. یافته‌ها دستگاه EMG بیوفیدبك تكرارپذیری عالی و بسیارخوب را در هر دو گروه سالم و بیمار برای متغیر حداكثر قدرت (94/0 و 90/0) و تكرارپذیری عالی و خوب را برای متغیر استقامت در هر دو گروه سالم و بیمار (91/0 و 73/0) نشان داد. حداكثر قدرت و استفامت عضلات كف لگن در بیماران قبل و بعد از مداخله تفاوت معنادار آماری داشت (001/0P<). همچنین تأثیر مداخله بر استقامت عضلات كف لگن با توجه به سن، تعداد و نوع زایمان افراد شركت كننده معنادار نبود (05/0). نتیجه‌گیری نتایج پژوهش نشان داد تمرینات قدرتی و استقامتی عضلات كف لگن با استفاده از EMG بیوفیدبك حداكثر قدرت و استقامت عضلات كف لگن را در زنان مبتلا به بی‌اختیاری ادرار استرسی افزایش می‌دهد.

Objective The aim of the study was to determine the effect of strength and endurance training on the pelvic floor muscles in women suffering from stress urinary incontinence using electromyography (EMG) biofeedback. Materials & Methods Forty women volunteers suffering from stress urinary incontinence participated in this quasi-experimental clinical trial (before and after). The strength and endurance of pelvic floor muscles were evaluated before and after the intervention using EMG biofeedback (MyoTrac Infiniti). The patients performed pelvic floor exercises twice a week for a ten-week program under the supervision of a physical therapist. All data were analyzed using paired t-test, regression analysis, and Pearson correlation coefficient using SPSS (version 11). Results It was found that the maximum strength and endurance levels in each patients’ pelvic floor muscles before and after the intervention were statistically significant (P<0.001). Conclusion The strength and endurance training of pelvic floor muscles using EMG biofeedback increased the pelvic floor muscle strength and endurance in women with stress urinary incontinence.