تشكيل نهاد داوري ملي ورزش در پرتو جايگاه داوري در حل و فصل اختلافات ورزشي

Formation of National Sports Tribunal in the Light of Sport’s Dispute Resolution

جنبه هاي گوناگون اقتصادي، فرهنگي و حتي سياسي ذي مدخل در عرصه صنعت ورزش، از يك سو غير قابل ترديد است و زمينه هاي روزافزون سرمايه گذاري در اين بخش، از سوي ديگر سياستگذاران را بر اين مي دارد كه نسبت به تامين امنيت خاطر نقش آفرينان جامعه ورزش مشتمل بر دولت ها، ورزشكاران و تجار دغدغه بيشتري داشته باشند. همين امر موجب مي گردد كه ايده تاسيس نهاد ملي داوري ورزش به عنوان نهادي كه زمينه حل و فصل اختلافات ورزشي را مطابق با خصوصيات و مقتضيات اين اختلافات فراهم مي سازد، بيش از پيش خودنمايي كند. در اين مقاله، پس از بررسي اوصاف و مزاياي دادگاه داوري ورزش به عنوان ديوان عالي بين المللي اختلافات ناظر بر روابط ورزشي، اشاره اي به مناسبات متقابل دادگاه هاي داخلي و دادگاه داوري ورزش در توسعه حقوق ورزشي خواهيم داشت. رويه برخي دولت ها همچون: ايتاليا، كانادا، انگلستان، آلمان، فرانسه، مالت و غيره در ايجاد نهاد ملي داوري ورزش و مزايايي كه در اين زمينه قابل تصور است- مانند رسيدگي سريعتر، ارزان تر، تخصصي تر و حل و فصل اختلاف به شكلي مسالمت آميزتر، به همراه پاره اي ملاحظات حقوقي كه بر اساس الزامات نظام حقوقي ايران قابل توجه مي باشد- مورد اشاره اجمالي قرار خواهد گرفت. به اين ترتيب، هر چند واضح است كه اغلب دادگاه هاي مدني و كيفري ملي از شايستگي لازم براي رسيدگي به دعاوي ورزشي برخوردار نيستند، اما در پاسخ به اين سيوال كه تا چه اندازه تشكيل نهاد ملي داوري ورزش در كشور ما عملي خواهد بود، موانع پيش رو و تدابير لازم براي پيشگيري از برخي موانع مورد توجه قرار گرفته كه از آن جمله به ملاحظات ناظر بر مقررات داوري در حقوق ايران، الزامات قانون آيين دادرسي مدني در صدور حكم و موانع مبتني بر اصل 139 قانون اساسي در اختلافات ناظر بر اموال عمومي و دولتي به داوري و مصالحه مي توان اشاره كرد.

The involving economic, cultural, and even political aspects of the sports industry are undoubted; On the other hand, increasing incentives to invest in the sector leads policy makers to be concerned on actors’ confidence in the sport society including governments, players, and businessmen. Such a situation brings the idea of establishing national sports tribunal, as an institution where assists resolution of sports disputes based on its traits and needs, at the core of attention. In the present paper, after reviewing the status and characteristics of the Court of Arbitration for Sport, which could be known as International Supreme Court of Sports, we will point out the role of national courts to develop sports law. Subsequently, besides studying state practices for establishment of sports national tribunals as well as underlying advantages, important relevant legal considerations under Iranian legal system will be considered. Thus, firstly, we will elaborate the scope of judicial and semi-judicial organs’ powers in the realm of domestic as well as international sports disputes; and secondly, to answer the question that whether the establishment of national sports tribunal would be possible in Iran, the related obstacles and necessary measures for avoiding the problems will be touched concisely. Key Words: Sports Disputes, Court of Arbitration for Sport and National Sports Tribunal