نقد و بررسي آموزه تكلم به زبان ها در كليساي پنطيكاستي

A Critique of the Doctrine of Speaking Different Languages in the View of Pentecostal Church

آموزه تكلم به زبان ها، عطيه اي از عطاياي روح القدس است كه طي آن، فرد به زباني از زبان هاي فراموش شده بشري و يا زبان فرشتگان و يا زبان هايي غامض و نامفهوم تكلم مي كند. پنطيكاستي ها معتقدند استفاده از اين عطيه نشانه حقانيت اين آيين در آخرالزمان محسوب مي گردد. از اين رو، در امر تبشير از آن بسيار استفاده مي كنند. هدف اين پژوهش، بررسي صحت يا سقم اين مسيله از نظر كتاب مقدس است. بنابراين، اين پژوهش با روش تحليلي ـ انتقادي و با بررسي اسناد پنطيكاستي ها، به معرفي اين آموزه پرداخته و با ارايه آياتي از كتاب مقدس، مسيله را مورد سنجش قرار مي دهد. مهم ترين يافته هاي اين تحقيق شامل نقدهايي از كتاب مقدس است كه اين عطيه را مربوط به عصر حضور حضرت عيسي? و حواريون عنوان كرده، و تعميم آن به عصر حاضر را مغاير با آيات كتاب مقدس مي داند.

The doctrine of speaking different languages is one of the gifts of the Holy Spirit whereby one can speak a human dead language , the language of angels or ambiguous and unintelligible languages. Pentecostalists believe that possession of this gift is a sign of the legitimacy of this faith in the Last Days. Therefore, they frequently preach this doctrine in their missionary work to manipulate people. The present study seeks to consider this issue and see whether or not is has a sound basis in the Bible. Therefore, using critical analysis and examining Pentecostal documents, this study expounds this doctrine and refers to some Biblical verses to check its authenticity. The most important findings of this study are the criticisms of the Bible that regard this gift to be related to the age of the Prophet Jesus and his apostles, and consider generalizing it to the contemporary age as contrary to the biblical verses.