اثر متقابل جايگزيني جلبك Dunaliella salina با فرآورده هاي فرعي كشاورزي و پروبيوتيك Lactobacillus rhamnosus بر فعاليت آنزيم هاي گوارشي Artemia franciscana

اين تحقيق به منظور بررسي تاثير جايگزيني جلبك Dunaliella salina با فرآورده هاي فرعي كشاورزي (سبوس گندم، سبوس برنج و تركيب سبوس گندم/برنج) و پروبيوتيك Lactobacillus rhamnosus بر فعاليت آنزيم هاي گوارشي Artemia franciscana طي يك دوره كامل پرورشي 17 روزه پس از سيست گشايي انجام گرفت. اين مطالعه بصورت يك آزمايش عاملي 4×2 شامل 8 تيمار غذايي (تلفيقي از سطوح مختلف جايگزيني جلبك Dunaliella salina با سبوس گندم، سبوس برنج، سبوس گندم/سبوس برنج به همراه پروبيوتيك) در قالب يك طرح كاملاً تصادفي ساده و در سه تكرار طراحي و اجرا گرديد. در پايان آزمايش فعاليت آنزيم هاي گوارشي اندازه گيري شد. نتايج نشان داد كه تيمار سبوس گندم بدون پروبيوتيك بيشترين تاثير را بر فعاليت آنزيم آميلاز (3/0±06/2 ميكرومول مالتوز بر ميلي گرم پروتيين در دقيقه) داشت (05/0 > p). آرتمياي تغذيه شده با جلبك Dunaliella salina و پروبيوتيك (87/0±11/7 واحد فعاليت آنزيمي بر ميلي گرم پروتيين در دقيقه) داراي بيشترين فعاليت آلكالين پروتيازي و تيمار تركيبي سبوس گندم/برنج به همراه پروبيوتيك (005/0±009/0 ميلي مول پارانيتروفنل بر ميلي گرم پروتيين بر ساعت) داراي بيشترين ميزان فعاليت آنزيم ليپاز بودند (05/0 > p). اين مطالعه نشان داد كه پروبيوتيك مورد استفاده در اين آزمايش، موجب كاهش ميزان فعاليت آنزيم آميلاز گرديد، اما اثر آن بر ميزان فعاليت آنزيم هاي آلكالين پروتياز و ليپاز با توجه به نوع منبع غذايي مورد استفاده بسيار متفاوت بود، به طور مثال در زمان تغذيه آرتمياها با جلبك Dunaliella salina موجب افزايش قابل توجه فعاليت آنزيم آلكالين پروتياز گرديد، در حاليكه استفاده توام آن با تركيب سبوس گندم و برنج موجب افزايش فعاليت آنزيم ليپاز شد. همچنين نتايج اين آزمايش نشان داد كه Artemia franciscana از قابليت تنظيم الگوي آنزيم هاي گوارشي خود بر اساس نوع جيره مصرفي برخوردار است. بنابراين مي توان چنين نتيجه گيري نمود كه در كشت انبوه آرتميا در استخرهاي خاكي، استفاده همزمان سبوس گندم و برنج براي تغذيه آرتميا موجب افت قابل توجه فعاليت آميلاز و آلكالين پروتياز مي گردد كه مي تواند بر قابليت هضم و سرانجام جذب مواد مغذي اثر گذاشته و سبب كاهش توليد يا افت كيفيت محصول نهايي گردد.

This study was carried out to evaluate the effect of replacing Dunaliella salina algae by agricultural by-products (wheat bran, rice bran and wheat/rice bran) and probiotic bacteria Lactobacillus rhamnosus on digestive enzymes activity of Artemia franciscana in a 17-day period post hatch. The study was a 4×2 factorial experiment carried out as a completely randomized design trial consisting of different dietary treatments (combinations of various substitution levels of Dunaliella salina by wheat bran, rice bran and wheat/rice bran along with probiotic Lactobacillus rhamnosus). All treatments were performed in triplicates. At the end of the trial, digestive enzymes activity was assayed. The results revealed that Artemia fed wheat bran without any dietary probiotic supplementation showed significantly higher amylase activity (2.06±0.3?mol maltose mg protein-1 min-1) (p < 0.05). Treatment fed Dunaliella salina algae and probiotic showed significantly higher alkaine protease activity (7.11±0.87 U mg protein-1 min-1) and those fed wheat/rice bran with probiotic had significantly higher lipase activity (0.09±0.005 mmol p-nitrophenol mg protein-1 min-1) (p < 0.05). It was revealed that dietary probiotic inclusion resulted in decreased amylase activity whilst its effect on the alkaline protease and lipase activities were totally dependent upon the feed ingredients (e.g., simultaneous feeding of artemia by Dunaliella salina algae and probiotic led to higher alkaline protease activity, while receiving probiotic resulted in higher lipase activity in group fed wheat/rice bran). Our results also showed that digestive enzyme profile of Artemia franciscana was responsive to dietary treatment. Conclusively, using wheat/rice bran in artemia pond culture would result in inferior digestive enzymes activity especially alkaline protease and lipase with subsequent effects on nutrient digestion/absorption efficiency and undesirable effects on pond productivity and final product quality.