تحليل و بررسي شاخص‌هاي پايداري مسكن در مناطق روستايي (مطالعه موردي: دهستان معمولان شهرستان پلدختر)

شاخص‌هاي مسكن پايدار به عنوان يك برنامه و ابزاري ضروري براي بيان پايداري ابعاد مختلف اجتماعي، اقتصادي و كالبدي مسكن از جايگاه ويژه‌اي در امر برنامه‌ريزي مسكن روستايي برخوردار هستند. بنابراين تدوين يك برنامه در بخش مسكن پايدار روستايي نيازمند شناسايي و تجزيه و تحليل ابعاد و اجزاي مختلف مسكن پايدار است. از اينرو هدف پژوهش حاضر شناسايي و تحليل عوامل مؤثر بر شاخص‌هاي پايداري مسكن روستايي مي‌باشد كه به صورت مطالعه موردي در دهستان معمولان شهرستان پلدختر صورت گرفته است. روش تحقيق در اين پژوهش به صورت توصيفي- تحليلي و همبستگي بوده كه با رويكرد تركيبي انجام گرفته است. جامعه آماري اين تحقيق سرپرستان خانوارهاي واحدهاي مسكوني دهستان معمولان مي باشد كه با استفاده از فرمول كوكران نمونه‌اي به حجم 180 نفر از بين آنها به روش نمونه گيري تصادفي انتخاب گرديده و با ابزار پرسشنامه مورد مطالعه قرار گرفته‌اند. ضريب آلفاي كرونباخ به منظور تشخيص پايايي پرسشنامه‌ها محاسبه گرديده است كه در اين پژوهش بيش از 74/0 درصد به دست آمده است كه حاكي از مناسب بودن ابزار پژوهش بوده است. نتايج حاصل از طريق تجزيه و تحليل‌هاي آماري در نرم افزار اس پي اس اس نشان مي‌دهد كه پنج عامل امكاناتي- رفاهي، اقتصادي، استحكام بنا، بهره وري و همسازي با محيط زيست قادرند حدود 82 درصد از واريانس متغيرهاي تحقيق را تبيين كنند و توجه به اين عوامل در برنامه ريزي مسكن پايدار ضروري به نظر مي‌رسد.