مديريت خانواده و كار در سبك‌زندگي اسلامي

زمينه: با گسترش شهرنشيني و فعاليتهاي اجتماعي، عمده وقت سرپرست خانوار، بيرون از خانه ميگذرد. مردان براي انجام فعاليت اقتصادي، كسب علم و مهارت، ورزش و...، وقت كمتري را براي اهل خانه صرف ميكنند. از سوي ديگر، خانه، بستر شكل گيري نهادي مقدس است و چيدمان تعالي يا اضمحلال جامعه نيز در آن صورت ميگيرد. هدف اين تحقيق، يافتن سبك متعادلي از زندگي است كه بتواند بين زندگي خانوادگي و كاري، سازگاري ايجاد كند. اين تعادل بر اساس سبكزندگي اسلامي خواهد بود. روش كار: در اين تحقيق با استفاده از يافته هاي دانش مديريت و آموزه هاي اسلامي در امور اجتماعي، تلاش شده است كه يافته هاي تركيبي بر مبناي تحليل عقلي و اجتهادي به دست آيد. بر اين اساس، يافته‏هاي پژوهش با استفاده از شيوه توصيفي – تحليلي يافته ها، ارزيابي شده است. يافته ها: با توجه به اهميت روابط خانوادگي و گستره آن و از سوي ديگر، اهميت كار براي بهبود وضع زندگي و پيشرفت جامعه، طيفي از تركيبِ اين دو زندگي به دست آمد كه عبارت بود از: بيتوجه به زندگي، بدون برنامه، كار محور، خانواده‏ محور و زندگي تعادل مدار. بر اساس توصيه هاي اسلامي، سبكزندگي تعادل‏مدار مورد تأكيد قرار گرفت. نتيجه گيري: با توجه به يافته هاي تحقيق، ميتوان به اين نتيجه رسيد كه مديران جامعه اسلامي بايد تلاش كنند تا بر اساس آموزه هاي ديني، شرايط تحقق سبك تعادل مدار را در زندگي خانوادگي و كاريِ كاركنان به وجود آورند. تلاش مستمر، قناعت، اعتدال، توكل و دعا، از مهم‏ترين راهكارها براي تقويت سبك تعادل مدار است.