بررسي ميزان شيوع اختلالات رفتاري در دانش آموزان دوره راهنمايي و متوسطه شهرستان خرم آباد

پژوهش حاضر به بررسي شيوع اختلالات رفتاري دانش آموزان دوره راهنمايي و متوسطه شهرستان خرم آباد مي پردازد. اين پژوهش يك مطالعه توصيفي و مقطعي است با حجم نمونه پژوهش حاضر 762 دانش آموز (382 نفر دانش آموز دوره راهنمايي و 380 نفر دانش آموز دوره متوسطه) بود كه با استفاده از روش نمونه گيري طبقه اي و خوشه اي چندمرحله اي انتخاب شدند. از پرسشنامه شخصيتي وودورث به عنوان ابزار غربالگري استفاده گرديد. براي تحليل داده ها علاوه بر آمار توصيفي (فراواني، درصد) از آزمون خي دو نيز استفاده شد. نتايج نشان داد كه ميزان شيوع اختلالات رفتاري در نمونه مورد نظر 82/19 درصد است. ميزان اختلالات رفتاري در دانش آموزان دوره راهنمايي (72/22 درصد) و در دانش آموزان دوره متوسطه (1/17 درصد) به دست آمد. ميزان شيوع در پسران بيشتر از دختران، در دوره راهنمايي بيشتر از دوره متوسطه، در مناطق شهري بيشتر از مناطق روستايي است. همچنين نتايج ميزان شيوع بر اساس زيرگروههاي طبقات تشخيصي اختلالات رفتاري آزمون وودورث نشان داد كه اختلال پرخاشگري شايعترين و اختلال وسواس- پسيكاستني كمترين ميزان شيوع را در هر دو گروه دانش آموزان دوره راهنمايي و متوسطه دارد. و در بين عوامل جمعيت شناختي؛ پايه تحصيلي، تحصيلات والدين، طلاق والدين، فوت والدين و سطح درآمد خانواده با بروز اختلالات رفتاري در دانش آموزان رابطه معناداري دارند. نتيجه گيري: ميزان شيوع اختلالات رفتاري در شهرستان خرم آباد در مقايسه با ساير پژوهشهاي انجام گرفته در داخل و خارج از كشور در دامنه متوسط قرار دارد.