اثر يكپارچگي بينايي- شنوايي بر دقت اجرا و يادگيري يك تكليف حركتي

The Effect of Audiovisual Integration on Performance Accuracy and Learning in Motor Task

مقدمه: بينايي تنها حس فراهم‌كننده اطلاعات براي درك الگوي حركت نيست. شنوايي كانال ادراكي مناسب ديگري براي جمع‌آوري اطلاعات درباره الگوي حركت است.از اين رو تحقيق حاضر به بررسي اثر يكپارچگي بينايي- شنوايي بر دقت اجرا و يادگيري تكليف مي‌پردازد. مواد و روش‌ها: 30 دانشجوي دوره كارشناسي دانشگاه شهيد بهشتي تهران به طور در دسترس انتخاب شدند. افراد به طور تصادفي در سه گروه بينايي، بينايي-شنوايي (تك‌كانالي) و بينايي- شنوايي (دوكانالي) قرار گرفتند. افراد در گروه بينايي الگوي فرد ماهري را تماشا مي‌كردند و در گروه‌هاي بينايي–شنوايي همزمان و علاوه بر الگوي بينايي، سرعت زاويه‌اي مفصل آرنج (گروه دوم) و سرعت زاويه‌اي مفاصل آرنج و مچ (گروه سوم) را دريافت مي‌كردند. آزمودني‌ها 4 جلسه 40 كوششي تمرين كردند و در انتهاي هر جلسه، آزمون اكتساب به عمل آمد. 48 ساعت بعد، آزمون يادداري انجام گرديد.براي تحليل داده‌ها از آزمون‌هاي One-way ANOVA و Repeated measures ANOVA استفاده شد. تحليل‌ها با نرم افزار SPSS و در سطح معني داري 05/0 انجام شد. يافته‌ها: در آزمون اكتساب، گروه بينايي- شنوايي (تك‌كانالي) عملكرد بهتر معني‌داري نسبت به گروه بينايي (001/0 P =) و بينايي- شنوايي (دوكانالي) (045/0P =) داشت. در آزمون يادداري، بين هر دو گروه بينايي- شنوايي (تك‌كانالي و دوكانالي) با گروه بينايي، تفاوت معني‌داري به نفع گروه‌هاي دو حسي وجود داشت (به ترتيب، 002/0P = و 001/0P = ). نتيجه‎گيري: نتايج اين تحقيق مطابق با فرضيه تناسب حسي است و بيان مي‌كند كه در تكليف شوت جفت بسكتبال به دليل سازگاري‌هاي زماني خاص، حسي كه بر ادراك در زمينه تكليف مسلط است، حس شنوايي است كه اگر همراه با بينايي ارايه شود نتايج سودمندي را به دنبال دارد. به طور كلي در اين تحقيق اثر مثبت يكپارچگي بينايي- شنوايي بر عملكرد و يادگيري شوت جفت بسكتبال تاييد شد.

Introduction: Vision is not the only sense providing information to understand the pattern of movement. Hearing is another suitable channel to gather information about the pattern of movement. Hence, this study investigated the effect of audiovisual integration on performance precision and learning in basketball jump shot. Materials and Methods: 30 subjects were selected. The subjects were randomly divided three groups: visual, visual-auditory (single channel) and visual-auditory (two channels). Visual group watched patterns killed basketball player and other groups other groups in addition to watching pattern skilled basketball player, heard Elbow angular velocity (one channel groups) and Elbow and wrist angular velocity (two channel groups) as sonification. Per session practice was including 40 try; and subject participated in four sessions .The acquisition test was done at the end of each session and retention test was performed after 48 hours. Data was analyzed by SPSS. One-way ANOVA and repeated measures ANOVA was used for data analysis. Results: Visual-auditory group (single channel) had significantly better performance compared to visual group (P = 0.001) and visual-auditory group (two channels) (P = 0.045) in acquisition test. In retention test there was significant difference between auditory groups and visual group in favor of the auditory groups (P = 0.002 and P = 0.001, respectively). Conclusion: The results are consistent with modality appropriateness hypothesis. This results argues that due to certain temporal adjustments in jump shot basketball task, modality that dominates the perception in the context of this task, is auditory when is presented with visual simultaneously, it provide beneficial results. In this study, positive effect visual-auditory integration on performance and learning was confirmed.