پتانسيل‌سنجي انرژي باد در ايستگاه‎هاي منتخب استان چهارمحال و بختياري

ايران از پتانسيل‌هاي بالايي در توليد انرژي‌هاي تجديد‌پذير و تجديدناپذير برخوردار است. موقعيت جغرافيايي ايران موجب شده كه منبع بسيار بزرگي از انرژي‌هاي خورشيدي و بادي در آن موجود باشد. در پژوهش حاضر، پتانسيل انرژي در ايستگاه‌هاي همديد استان‌ چهارمحال و بختياري كه داراي اطلاعات باد با دوره‌هاي آماري 27 ساله (2014-1988) بودند، مطالعه شد. داده‌هاي ساعتي سرعت باد از سازمان هواشناسي كشور دريافت شد. اين داده ها در فواصل زماني سه ساعته و در ارتفاع 10 متري از سطح زمين اندازه گيري شده‌اند. فراواني اين داده‌ها بر حسب مقياس سالانه، فصلي و ماهانه در نرم افزار اكسل مرتب شدند. براي محاسبه احتمال وقوع داده‌ها از توزيع احتمال ويبول استفاده شد. بدين منظور فراواني هر يك از سرعتهاي باد در ساعات مختلف استخراج شدند. در ابتدا آزمون كاي مربع براي تمام ايستگاه‌هاي استان انجام شد و ايستگاه‌هايي كه داده‌هاي سرعت باد آنها از توزيع ويبول تبعيت نمي‌كردند حذف شدند. براي محاسبه پارامتر‌هاي شكل و مقياس توزيع ويبول از روش حداقل مربعات استفاده شد.با استفاده از قانون يك هفتم، اطلاعات باد در ارتفاع 10 متري به ارتفاع 50 متري (كه بيشينه ارتفاع توربين‌هاي بادي است) تبديل و خصوصيات سرعت و توان باد در اين ارتفاع محاسبه شدند. نتايج اين تحقيق نشان داد پتانسيل انرژي باد در مقياس سالانه در ارتفاع 10متري به ترتيب در ايستگاه‌هاي بروجن، شهركرد وكوهرنگ به ترتيب 12/200، 41/167،68/154 وات بر متر مربع و در ارتفاع 50 متري نيز به ترتيب 59/391، 77/323،67/302 وات بر متر مربع در واحد سطح است. اين مقادير در اكثر ارتفاعات در ايستگاه‌ بروجن با افزايش ارتفاع افزايش مي‌يابد. نتايج اين پژوهش حاكي از آن است كه در مقياس سالانه ايستگاه‌ بروجن از پتانسيل مناسبي براي توليد انرژي بادي برخوردار است. بيشترين چگالي توان باد در هر سه ايستگاه در فصل زمستان به دست آمد. در مقياس ماهانه نيز در ايستگاه هاي شهركرد و بروجن بيشترين چگالي توان باد متعلق به ماه مارس است، اما در ايستگاه كوهرنگ بيشترين چگالي توان باد متعلق به ماه ژانويه است.