بررسي بيشترين دامنه ي نسبي موج ايجاد شده از برخورد جريان به موانع مستغرق

عبور آب از بين موانع موجود در مسير جريان مجاري روباز ، سبب شكل گيري لايه ي مرزي در بالادست موانع و جداشدگي خطوط جريان در پايين دست موانع و ايجاد جريان هاي گردابه اي مي شود. از هم پوشاني گرداب هاي ايجادشده از هر مانع، امواج سطحي با راستاي انتشار عمود بر جريان آب تشكيل مي شود. زماني كه فركانس گرداب ناشي از موانع با فركانس امواج يكسان شود، امواج با حداكثر دامنه شكل گرفته و پديده ي تشديد رخ مي دهد. هدف از اين پژوهش، بررسي بيشترين دامنه نسبي موج عرضي ايجادشده در زمان تشديد در حالتي كه موانع از صفر درصد تا بيشترين درصدي كه موج از بين نرود مستغرق شده اند، مي باشد. در اين تحقيق، 71 آزمايش در آرايش هاي مختلف موانع منشوري با مقطع مثلث در دو مد يك و دو جريان در حالت برخورد جريان به راس و ضلع موانع در چينش هاي موازي و زيگزاگي با فواصل 120 ميلي متري موانع از هم صورت گرفت. در آزمايش ها، بيشترين دامنه نسبت به عمق جريان 2/0 براي مد يك و 14/0 براي مد دو ميباشد. با استفاده از تحليل ابعادي و نرم افزارهاي آماري، رابطه اي براي برآورد دامنه نسبت به عمق جريان در زمان تشديد پيشنهاد شد. در پايان، داده هاي به دست آمده از رابطه ي پيشنهادي با داده هاي آزمايشگاهي مقايسه گرديد.