مؤلفه هاي برنامه درسي بر خود كارآمدي كارآفرينانه دانشجويان مركزهاي آموزش عالي علمي-كاربردي كشاورزي البرز

Analysis effect of curriculum components on students’ Entrepreneurial Self-Efficacy in Alborz agricultural technical higher education centers

خودكارآمدی كارآفرینانه توان كارآفرینان را برای شناخت فرصت‌های كارآفرینی، مدیریت منابع و مقابله با چالش‌های موجود در كل فرایند كارآفرینی، تحت تأثیر قرار می‌دهد. از سوی دیگر، استدلال شده است كه برنامه‌های درسی فرصت‌های مختلفی را برای دانشجویان به منظور توسعه جنبه‌های مختلف خودكارآمدی كارآفرینانه فراهم می‌كند. با این وجود، هنوز دانش زیادی درباره نقش مولفه‌های برنامه درسی به عنوان قلب مراكز دانشگاهی بر خودكارآمدی كارآفرینانه دانشجویان وجود ندارد. لذا، هدف كلی این پژوهش واكاوی نقش مولفه‌های برنامه درسی بر خود كارآمدی كارآفرینانه دانشجویان مركزهای آموزش عالی علمی-كاربردی كشاورزی استان البرز بود. جامعه آماری تحقیق 2004 تن از دانشجویان مركزهای مزبور بود كه با استفاده از فرمول كوكران، 178 تن از آنان با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای متناسب با حجم در دو مركز آموزش عالی امام خمینی (ره) و جوانشیر به عنوان نمونه گزینش شدند. ابزار اصلی پژوهش پرسشنامه‌ای محقق ساخت بود كه روایی ظاهری و محتوایی آن، توسط پانل متخصصان و روایی سازه، با استفاده از تحلیل عاملی اكتشافی (724/0KMO= و معنی داری بارتلت در سطح یك درصد خطا) تایید شد. همچنین، به منظور تعیین پایایی پرسشنامه، از آزمون تتای ترتیبی با به‌كارگیری نرم‌افزار R استفاده شد. داده‌های آماری با استفاده از نرم‌ افزار SPSSWin20 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته‌های تحلیل همبستگی نشان دادند كه بین مولفه‌های روش تدریس، محتوای آموزشی، آموزشگر و ارزشیابی با میزان خودكارآمدی كارآفرینانه دانشجویان، رابطه مثبت و معنی‌داری و جود دارد. بین مؤلفه‌های مدیریت و محیط فیزیكی با میزان خودكارآمدی كارآفرینانه دانشجویان رابطه معنی‌داری مشاهده نشد. یافته‌های به دست آمده از تحلیل رگرسیون ترتیبی نشان دادند كه مولفه-های محتوای آموزشی، آموزشگر و روش تدریس بر پایه‌ی آماره مك فادن در مجموع 4/27 درصد از احتمال واریانس متغیر وابسته خودكارآمدی كارآفرینانه دانشجویان را تبیین نمودند.

Entrepreneurial self-efficacy increase entrepreneurship’s abilities to identify the opportunities of entrepreneurial, resources management and deal with existents challenges around the whole of entrepreneurial process. In other side, scholars argued that the curriculum components created different opportunity for students to expanded different side of their entrepreneurial self-efficiency. Nonetheless, still we don’t have enough knowledge about the role of curriculum components as heart of university centers on students’ entrepreneurial self-efficacy. Therefore, the aim of this study was to investigating impact of curriculum components on students’ Entrepreneurial Self-Efficacy in Alborz agricultural technical higher education centers. Statistical population of this research was consisted of 2004 Students; from that 178 students were selected as sample by using stratified random sampling. The main tool of this study was made questioner that its face and content validity confirmed by panel of experts and its construct validity confirmed by using explanatory factor analysis (KMO = 0.724; P= 0. 000). The questioner readability confirmed by ordinal theta. Data was analyzed by SPSS software. Findings of correlation analysis indicated a positive statistically significant relationship between teaching methods, education contents, Educators, evaluation and student entrepreneurial Self-Efficacy. Regulations and physical environment components did not play an important role in Students entrepreneurial Self-Efficacy. Results from ordinal regression analysis indicated that educational content, Educators and teaching methods -based on McFadden statistic- explained 27.4% of the variance of students’ entrepreneurial Self-Efficacy.