مستضعفان از منظر امام خامنه‌اي (مدظله‌العالي)؛ دكترين، اهداف و سياست‌ها

رسيدگي به مستضعفان موضوعى است كه در طول تاريخ، همواره دغدغه فكرى و عملى انديشمندان حوزه سياسى اجتماعى و مكاتب مدعى اداره بشر بوده است. يكي از مصيبت‌هاي بزرگ بشري وجود افراد زياده‌خواه و سلطه‌طلب بوده كه مردم را به استضعاف مي‌كشيدند؛ در فرهنگ و سياست و اقتصاد مردم سلطه پيدا مي‌كردند و استضعاف فكري و فرهنگي و اقتصادي و سياسي به وجود مي‌آوردند. همه انبياء الهي و اوصيا هم براي نجات توده‌هاي مستضعف از زير سلطه استكبار قيام نمودند. حضرت ابراهيم، حضرت موسي، حضرت عيسي، پيغمبر ما حضرت ختمي‌مرتبت، يكي از كارهايشان همين بوده است. در عصر ما نيز حضرت امام خميني (رحمه‌الله عليه) براي رهايي مستضعفين دست به قيام زد و با برپايي حكومت اسلامي بارقه اميد در دل مستضعفان جهان روشن نمود. بعد از رحلت ايشان نيز رهبر معظم انقلاب اسلامي از هيچ اقدامي براي مبارزه با عوامل استكبار و حمايت از مستضعفان فروگذاري ننمود. هدف اين پژوهش، دستيابي به دكترين، اهداف و سياست‌هاي مقام معظم رهبري در خصوص مستضعفان بوده و در اين راستا از تحليل محتواي (كمي و كيفي) و روش داده بنياد استفاده شده است. يافته‌هاي اين تحقيق حاكي از آن است از منظر مقام معظم رهبري (مدظله‌العالي) بدون تأمين عدالت اجتماعي و رسيدگي به حال محرومان و مستضعفان، نمي‌توان جامعه را اسلامي ناميد. براي تحقق اين امر، انتخاب افراد شايسته و استفاده از مديران اصلح، يعنى كسانى كه دردها را بدانند و حس كنند؛ براى ريشه‏كنى فقر و فساد عزم جدى داشته باشند؛ به حال قشرهاى محروم و مستضعف دل بسوزانند؛ و به ترقى و پيشرفت كشور و توسعه‏ى اقتصادى و غيراقتصادي بينديشند، ضروري است.