بررسي آسيب‌هاي اجتماعي فراگير در مدارس مقطع دبيرستان شهرستان خرم‌آباد

امروزه تحولات بيحد و حصر در بنيانهاي جوامع كه بر اثر حركت از دوران گذار از زندگي سنتي به صنعتي ميباشند،بررسي آسيبهاي اجتماعي روزافزون را ضروري ميسازند. پژوهش حاضر با هدف بررسي آسيبهاي اجتماعي فراگير و عوامل مرتبط با آن در مدارس مقطع دبيرستان شهرستان خرمآباد انجام شد. پژوهش حاضر توصيفي مقطعي بود. در اين پژوهش، 400 نفر از دانشآموزان دختر و پسر مقطع دبيرستان شهرستان خرم‌آباد كه در سال تحصيلي 94-1393 مشغول به تحصيل بودند، به شيوه خوشهاي چندمرحلهاي انتخاب شدند. جمع‌آوري اطلاعات با استفاده از پرسش‌نامه جمعيتشناختي و مقياس خطرپذيري نوجوانان ايراني بود. براي تحليل دادهها از شاخصهاي آمار توصيفي با نرم افزار spss-20 استفاده شد. نتايج نشان داد كه براي پسران، بالاترين ميانگين و انحراف معيار (15/4±99/22) مربوط به گرايش به مواد مخدر و كمترين ميانگين و انحراف معيار (42/4±11/11) مربوط به گرايش به رابطه و رفتار جنسي بود. براي دختران، بالاترين ميانگين و انحراف معيار (95/2±43/14) مربوط به گرايش به رانندگي خطرناك و كمترين ميانگين و انحراف معيار (45/0±71/4) مربوط به گرايش به رابطه و رفتار جنسي بود.