اثر اسيد ساليسيليك و تنش كمبود آب پس از گرده افشاني بر برخي خصوصيات زراعي و فيزيولوژيكي ژنوتيپ هاي مختلف گندم

تنش كمبود آب مي­تواند كميت و كيفيت محصولات زراعي را كاهش دهد. به منظور بررسي اثر اسيد ساليسيليك و تنش خشكي در مرحله زايشي بر خصوصيات زراعي و فيزيولوژيك ژنوتيپ­هاي مختلف گندم، آزمايشي به صورت كرت­هاي خرد شده در قالب طرح بلوك­هاي كامل تصادفي با سه تكرار در مركز تحقيقات كشاورزي و منابع طبيعي استان مركزي در سال زراعي 1392-1391 اجرا شد. آبياري در سه سطح شامل آبياري معمول و بدون تنش (شاهد)، تنش خشكي پس از گرده­افشاني همراه با محلول­پاشي اسيد ساليسيليك و تنش خشكي پس از گرده­افشاني بدون محلول­پاشي به عنوان عامل اصلي و هفت رقم گندم شامل اروم، زارع، ميهن، پيشگام، الوند، بك­كراس روشن و لاين C-78-14 به­عنوان عامل فرعي در نظر گرفته شدند. نتايج نشان داد كه تنش خشكي عملكرد ارقام تحت تنش را نسبت به شرايط بدون تنش كاهش داد. رقم اروم نسبت به ارقام ديگر داراي بيشترين عملكرد دانه تحت هر سه شرايط بدون تنش (7/9602 كيلوگرم در هكتار)، تنش خشكي (7/4632 كيلوگرم در هكتار) و تنش خشكي توام با محلول­پاشي اسيد ساليسيليك (7/4935 كيلوگرم در هكتار) بود. اين رقم تحت شرايط بدون تنش و تنش خشكي از ميزان نشت يوني پاييني برخوردار بود. محلول­پاشي اسيد ساليسيليك در شرايط تنش خشكي، عملكرد دانه را در ارقام الوند، بك­كراس روشن، زارع، ميهن، پيشگام، لاين C-78-14 و اروم به­ترتيب 6/75، 2/49، 6/28، 21/20، 7/19، 05/12 و 5/6 درصد افزايش داد. در مجموع نتايج اين تحقيق نشان داد كه تحت شرايط تنش خشكي، رقم الوند و بك­كراس روشن بيشترين واكنش را نسبت به محلول­پاشي اسيد ساليسيليك نشان دادند.