تحولات كالبد شهر و بازتاب حرارتي آن بررسي موردي: اصفهان

گسترش شهرها و افزايش شهرنشيني تبعات بسياري به همراه دارد. از آن جمله افزايش دماي بسياري شهرها نسبت به حوزه هاي پيراموني آنها است. اين افزايش دما تبعاتي از تهديد سلامت شهروندان به دليل افزايش تنش حرارتي و آلودگي گرفته تا بازتاب اقتصادي به دليل افزايش نياز به انرژي را دربر مي گيرد و ضرورت تحقيق را پررنگ مي نمايد. طراحي شهري مي تواند با ابزارهاي متعدد از جمله كالبد شهري در تعديل حرارتي غيرفعال تاثيرگذار باشد. اين پژوهش با تاكيد بر شاخص هاي طبيعي و كالبدي به ريشه يابي ارتباط آنها و حرارت پرداخته و به مقايسه سال هاي 2000 و 2014 اصفهان مي پردازد. هدف اصلي پژوهش نشان دادن ارتباط تحولات شهري و افزايش دماي سطح و دماي هوا است. مقايسه ها بر تنش حرارتي بازتاب شده از دماي سطح مبتني است و شناسايي حوزه هايي با بيشترين تغيير دماي سطح و ريشه يابي علل آن در اين پژوهش صورت گرفته است. به علاوه در مقايسه گرم ترين و خنك ترين حوزه ها از داده هاي برداشت شده ميداني نيز استفاده گرديد. اين تحقيقات تاثير خشكسالي و كاهش سبزينگي را هم بر دماي سطح و هم بر دماي هوا نشان مي دهد و يكي از مهم ترين عوامل موثر بر دماي هوا را سايه اندازي ها و ضريب آسمان قابل رويت برپايه محصوريت كالبدي و فضاي سبز معرفي مي نمايد.