ويژگيهاي بيوشيميايي و بيان برخي از ژن هاي مسير اكسيداتيو تحت شرايط تنش شوري در برنج (Oryza sativa L)

در اين مطالعه، بيان ژن هاي گلوتاتيون پراكسيداز (OsGpx) و پراكسي ردوكسين (OsPrx)، ميزان H2O2 و ميزان آنزيم گاياكول پراكسيداز (POD) در ارقام برنج بومي (حسني و عنبربو) و اصلاح شده (خزر و نعمت) ايراني در واكنش به شوري 100 ميلي مولار ارزيابي و با دو رقم شناخته شده و بين المللي متحمل (FL478) و حساس (IR29) به شوري به عنوان شاهدهاي آزمايش مقايسه شدند. نتايج نشان داد كه ميزان فعاليت آنزيم پراكسيداز (POD) در ارقام متحمل در ساعات ابتدايي تنش و در ارقام حساس در ساعات انتهايي تنش به حداكثر خود رسيد، به طوري كه تحت شرايط تنش شوري فعاليت اين آنزيم در ارقام حساس نسبت به ارقام متحمل بيشتر بود. مطالعه بيان ژن گلوتاتين پراكسيداز نشان داد كه بيشترين ميزان بيان اين ژن در ريشه ارقام متحمل در شش ساعت پس از اعمال تنش بود و سپس در زمانهاي 12، 24، 48 و 72 ساعت پس از تنش، ميزان بيان اين ژن به طور قابل ملاحظه اي كاهش يافت. در مقابل، بيان اين ژن در ارقام حساس با افزايش زمان تنش به تدريج افزايش پيدا كرد. مطالعه ژن پراُكسي ردوكسين نشان داد كه ميزان بيان اين ژن در ارقام متحمل در ساعات اوليه پس از اعمال تنش هيچ تغييري نكرد، اما در ساعت پاياني اعمال تنش (72 ساعت) بيان اين ژن به نحو چشم گيري افزايش يافت. در مقابل، الگوي ثابتي براي بيان اين ژن در ارقام حساس مشاهده نشد. همچنين نتايج نشان داد كه در ارقام متحمل، بين كاهش H2O2 و افزايش بيان ژن ها و آنزيم گلوتاتيون پراكسيداز رابطه مستقيمي وجود داشت.