تاثير نظام مديريت منابع انساني بر كيفيت عمليات مديريت بحران ؛ مطالعه‏ي موردي: ستادهاي مديريت بحران شهرداري تهران

قرن بيست و يكم، قرن رويارويي با تغييرات شگرف تكنولوژيكي، اجتماعي، اقتصادي و سياسي است كه هيچ سازماني از تغييرات و رويدادهاي آن در امان نيست. بحران‏ها بخشي از فضاي كسب و كار هستند و حذف تمامي بحران‏هايي كه سازمان را تهديد مي‏كند، ناممكن است. از سوي ديگر انطباق با شرايط موجود نياز به نيروي انساني متخصص براي بهره‏گيري هر چه بيشتر از فرصت‏هاي ايجاد شده دارد. مديريت منابع انساني و مديريت بحران از موضوعات مهم سازماني هستند كه در طول دهه‏هاي اخير در كانون توجه پژوهشگران قرار گرفته است. يكي از ملزومات اصلي در زمينه‏ي مديريت بحران، سطح بالاي ميزان آمادگي و توانمند نيروي انساني مديريت بحران است. در اين مقاله پيوند اين دو موضوع در ستادهاي مديريت بحران شهرداري تهران مورد بررسي قرار گرفته است. اين پژوهش با توجه به هدف آن از نوع كاربردي توسعه‏اي است، زيرا يافته‏هاي آن مي‏تواند مبناي كاربردي در شهرداري‏ها داشته باشد. اين پژوهش بر آن است تا به اين پرسش اصلي پاسخ دهد كه مولفه‏هاي منابع انساني تا چه حد بر كيفيت اركان نظام مديريت بحران موثرند. در همين راستا، با توجه به مولفه‏هاي منابع انساني در اين زمينه، سوالاتي در قالب پرسشنامه با طيف ليكرت پنج نقطه‏اي طراحي شده و به سنجش اين عوامل پرداخته شده است. جامعه‏ي آماري اين پژوهش ستادهاي مديريت بحران در مناطق 22گانه شهرداري تهران است. براي آزمون فرضيه‏ها، از روش مدل‏سازي معادلات ساختاري استفاده شده است. يافته‏هاي پژوهش نشان مي‏دهد در ستادهايي كه نظام مديريت منابع انساني استقرار يافته است، كيفيت عمليات مديريت بحران وضعيت بهتري دارد.