ثبت سيستم ها و شناسايي عمليات بيشه زراعي (مطالعه موردي: شهرستان فريدن و چادگان اصفهان)

نظر به محدود بودن مطالعات بيشه­زراعي در ايران، براي ايجاد بستري براي مطالعات بيشه­زراعي، شناسايي سيستم­هاي موجود لازم است. يكي از مناطقي كه انواع سيستم­ و فناوري­ بيشه­زراعي در آن توسعه پيدا كرده، شهرستان­هاي فريدن و چادگان در استان اصفهان است؛ اين منطقه به سبب سهولت دسترسي و تنوع سيستم­ها براي مطالعه انتخاب شد. هدف از اين مطالعه، ايجاد روشي براي جمع­آوري، شناسايي و ثبت اطلاعاتي است كه در لابه لاي فناوري­هاي مختلف بيشه­زراعي قرار دارد و منظور ارائه دانش سنتي بيشه­زراعي و ايجاد زمينه­هاي پژوهش و پيشبرد اين دانش است. براي توصيف و ثبت فناوري­هاي بيشه­زراعي در منطقه از روشي استفاده شد كه حاصل تلفيق مشاهدات ميداني، مصاحبه و ثبت اطلاعات پايه به­علاوه روش اوليه كارلويتز (1989) و روش متين­خواه و همكاران (1382) است. اطلاعات به­دست آمده در چارچوب فرمي براي هر سيستم ثبت شد. معيارهاي مورد استفاده متين­خواه و همكاران (1382) براي نام­گذاري فناوري­ها، پايه اصلي اين فرم بوده است. در پايان با توجه به بازديد­هاي متعدد از منطقه تحقيق و مصاحبه­هاي انجام­گرفته، تعديل­هايي در آنها صورت گرفت. همچنين چندين معيار متناسب با شرايط منطقه بر معيارهاي روش­ قبلي اضافه شد. در اين بررسي 17 سيستم مختلف بيشه­زراعي شناسايي و ثبت شد. هر يك از اين 17 سيستم با توجه به به­كارگيري 22 معيار آورده شده در متن مقاله و زيرشاخه­هاي آن توصيف شده است. همچنين فهرست اسامي سيستم­ها، منطقه مورد بررسي آنها با ذكر مولفه­هاي اصلي درختي، زراعي و علوفه­اي با نام­گذاري اي كه در طبقه­بندي نير (1993) دارند، آورده شده است. سپس اين سيستم­ها براساس شرايط اقليمي و اكولوژيكي و وضعيت­هاي اقتصادي اجتماعي طبقه­بندي شده است.