تأثير همي سلولز در كارايي فيبريله شدن آنزيمي و مكانيكي الياف سوداي باگاس

به لحاظ فراواني دومين پلي ساكاريد موجود در مواد ليگنوسلولزي شامل الياف گياهان چوبي و غيرچوبي هستند. در اين تحقيق، براي توليد نانوالياف سلولزي، از دو نوع خمير شامل خمير رنگبري شده و خمير حل شونده سوداي باگاس با مقادير متفاوت همي سلولز با بهره گيري از فرايند همگن ساز با فشار برشي زياد استفاده شد. همچنين پيش تيمار آنزيمي اندوگلوكاناز براي جلوگيري از كلوخه شدن الياف و نيز كاهش مصرف انرژي در بخش همگن ساز به كار گرفته شد. به منظور اندازه گيري مقدار فيبريله شدن الياف شامل ضخامت نانوالياف سلولزي و ناهمواري سطح، از دستگاه پروفيل سنج ليزري و ميكروسكوپ الكتروني روبشي استفاده شد. نتايج نشان داد كه نانوالياف سوداي باگاس داراي ضخامت كمتر از 40 نانومتر بوده اند و رابطه مستقيمي بين مقدار همي سلولز و فيبريله شدن الياف ديواره سلولي خمير باگاس وجود دارد. همچنين نانوكاغذ حاوي همي سلولز بيشتر، داراي ناهمواري سطح كمتر و نانوالياف سلولزي نازك تري از خمير حل شونده بوده است. ناهمواري سطح، ويژگي بسيار مهمي براي بررسي ميزان فيبريله شدن است؛ در نتيجه تاثير همي سلولز به عنوان تسهيل كننده فيبريله شدن الياف در اين تحقيق ثابت شد.