ارتباط بين مديريت دانش با اثربخشي سازماني در كاركنان وزارت ورزش و جوانان

اثربخشي سازماني به عنوان مهم ترين هدف هر سازمان، مقصدي است كه تمام تلاشهاي سازماني در راستاي رسيدن به آن صورت مي گيرد. بنابراين، هدف تحقيق حاضر تعيين ارتباط بين مديريت دانش با اثربخشي سازماني در كاركنان وزارت ورزش و جوانان بود. جامعه آماري پژوهش شامل كليه كاركنان رسمي وزارت ورزش و جوانان (430N=) بوده كه از بين آنها 203 نفر با استناد به جدول كرجسي و مورگان و به شيوه تصادفي انتخاب شدند. به منظور سنجش اثربخشي سازماني از پرسشنامه اثربخشي سازماني هسو (2002) و به منظور سنجش مديريت دانش از پرسشنامه مديريت دانش پروبست و همكاران (2000) استفاده شد. همچنين، جهت تحليل داده ها از آزمونهاي شاپيروويلك، همبستگي و رگرسيون چندگانه استفاده شد. نتايج تحليل داده ها نشان داد مديريت دانش با اثربخشي رابطه معناداري دارد (05/0p≤). به علاوه، مديريت دانش قابليت پيش بيني اثربخشي سازماني را داشت. همچنين، بر اساس نتايج بدست آمده از آزمون رگرسيون چندگانه، تمامي ابعاد مديريت دانش در معادله رگرسيون وارد شده و در مجموع قادر به تبيين 35 درصد از واريانس اثربخشي سازماني بودند و در بين اين ابعاد، دو مولفه بكارگيري دانش و ثبت و ضبط دانش، به ترتيب بيشترين توان پيش بيني معنادار براي اثربخشي سازماني را داشتند. با در نظر گرفتن نتايج بدست آمده، توجه به نحوه مديريت دانش كاركنان در سازمان مي تواند به عنوان مولفه اي تاثيرگذار بر ارتقاء اثربخشي سازماني مدنظر مديران تمامي سازمانها و از جمله سازمانهاي ورزشي قرار گيرد.