از جاهليت مكه تا مدنيت مدينه

From the Ignorance of Mecca to the Civilization of Medina

خداوند متعال ابراهيم خليل(ع) را ماموريت برافراشتن ديوارهاي كعبه و گشودن اولين خانه همگاني و بزرگ‌ترين منبر جهاني در نقطه‏اي دور از هياهوهاي تمدني مناطق بين‏النهرين و شام و مصر داد. آن «بيت خدا» و «خانه همگاني»، ذخيره‏اي براي آينده ديانت و فرهنگ و معنويت بشر بود و بعدها هسته شهري شد كه خود، «مادرِ شهرها» نام گرفت. پيامبر(ص) سيزده سال در اين شهر كه زميني سخته و سوزان و مردماني سرسخت و خشن داشت، دعوت و استقامت كرد اما آزارهاي دشمنان و مخالفان، او را وادار به ترك مكه و درآمدن به مدينه كرد. او در مدينه توانست دعوت خويش را بگسترَد، ميان مهاجر و انصار، پيمان برادري پديد آورَد و با قبايل جزيره‏العرب و سران كشورهاي مهم جهان ايجاد ارتباط و مكاتبه كند و در نهايت، تصويري جامع و منشوري از مدنيت مبتني بر اخلاق و عدالت و معنويت به دست دهد. اجزاي سيماي مدينه را در سوره‌هاي مختلف قرآن، به‌خصوص سوره‌هاي مكي مي‌توان يافت و از بين سوره‏ها، سوره حجرات تصوير رسايي از طرح مدينه نبوي به ما ارايه مي‏دهد. حال اگر اين سوره را كنار سوره فتح قرار دهيم، به مقايسه‏اي دست خواهيم يافت كه مبيّن انتقال از جاهليت مكه به فضاي مدنيّتِ مدينه و نشانگر عمق كوشش آخرين فرستاده الهي براي عايله انساني است.

Based on the interests of the future thought and human spirituality, God made Abrahamʹs mission to raise the walls of the Kaaba and the opening of the first public house and the largest global pulpit at a point where the city was founded and later became the mother of cities. The aforementioned House was built in a dry and hot land that the mood of its people was also hard and tough. The last prophet lived in this city for thirteen years, however the harassment of the adversaries and opponents and, finally, his dismissal by them forced the Prophet to leave that city and go to Medina. In Medina he could spread his invitation, create brotherhood alliances among the emigrants and the Helpers and Arab and non-Arab and make contact and communicate with the tribes of the Arabian Peninsula and the leaders of the major countries of the world. The total amount of what exists in the Qurʹan and tradition about the Muhammad utopia is the comprehensive picture and prism of civilization based on morality, justice, and spirituality. Among the Quranic chapters (surahs), the two that seem to link together and depict the rational communication of ignorance of Mecca and Medina civilization are the Fath and Hojorat chapters (surahs). Finally, the article explains these two chapters (surahs).