سرمايۀ فرهنگي زنان و ساختار توزيع قدرت در خانواده (مطالعۀ موردي: شهر شيراز)

Cultural Capital of Women and the Structure of Power Distribution in Family

پژوهش حاضر براساس اين فرض انجام گرفته است كه برخورداري هر‌چه بيشتر زنان از سرمايه فرهنگي مي‏تواند موقعيت آن‌ها را در خانواده بهبود بخشد و مطالبات آن‌ها را بالا ببرد. جهت بررسي فرض مذكور، داده‏هاي مورد نياز با استفاده از روش پيمايش و ابزار پرسش‌نامه و با انتخاب نمونه‏اي 385 نفري از زنان متأهل ساكن شيراز به‌دست آمد. روش نمونه‌گيري، تصادفي چند‌مرحله‏اي و تصادفي ساده بود و براي تحليل داده‏ها و آزمون فرضيه‏ها روش‏هاي آماري ضريب همبستگي، رگرسيون چند‌متغيره و تحليل مسير استفاده شد. يافته‏ها نشان‌دهنده وجود رابطه معنا‏دار بين انواع سرمايه فرهنگي (نهادينه، تجسم‌يافته و عينيت‌يافته) با قدرت زنان در خانواده است؛ بدين معنا كه با افزايش انواع سرمايه فرهنگي در زنان، قدرت آن‌ها نيز افزايش مي‏يابد. همچنين از بين متغيرهاي زمينه‏اي تحصيلات مرد، اشتغال زن و بعد خانواده با قدرت زنان ارتباط معناداري را نشان داده است. نتايج ضريب رگرسيوني نشان مي‏دهد كه 3 متغير اشتغال، تعداد اعضاي خانواده و سرمايه فرهنگي به ترتيبِ ميزان اهميتي كه در تبيين متغير وابسته داشته‏اند وارد معادله شده و در‌مجموع 40‌درصد از واريانس متغير وابسته را توضيح داده‏اند (40/0R2= ).

The present study is based on the assumption that the more the women enjoy the cultural capital, the higher their position in the power structure of the family and the more their bargaining power. For evaluating the aforementioned theory, the required data were attained through survey methodology and questionnaire tool and by selecting a sample of 385 married women resided in Shiraz. The sampling method was multistage random and random and for analyzing the data and testing the theories, the statistical methods of correlation coefficient, multivariable regression, and path analysis were used. The findings show a meaningful relationship between the types of cultural capital (institutionalized, embodied, and objectified) and the women's power in family; which means that by increasing the types of cultural capital in women, their power would increase too. Amongst the whole underlying variables, men's education, women's employment and family dimension suggest a meaningful relationship with the women's power. The results of regressive coefficients show that three variables of employment, family members, and cultural capital play a role according to their importance in determining the dependent variable and in general, they describe 40 % of the dependent variable of the variance (R2= 0.40).