آيا تمرينات مقاومتي بر تعادل و انعطاف‌پذيري بيماران مبتلا به سرطان پروستات تأثير دارد؟

Does Resistance Training Have Effect on Balance and Flexibility of Patients with Prostate Cancer؟

سرطان پروستات از جمله سرطان‌های متداول در مردان بوده كه تأثیرات منفی بسیاری بر سیستم‌های عضلانی ـ اسكلتی بدن دارد؛ ازاین‌رو، هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر برنامۀ تمرینات مقاومتی بر تعادل و انعطاف‌پذیری بیماران مبتلا به سرطان پروستات می‌باشد. بدین‌منظور، 24 نفر از بیماران مبتلا به سرطان غیر‌متاستاتیك پروستات شهرستان اصفهان به‌صورت داوطلبانه در این پژوهش شركت نمودند و به‌صورت تصادفی و مساوی در دو گروه تجربی و كنترل تقسیم شدند. بیماران گروه تجربی به‌مدت 10 هفته به انجام تمرینات مقاومتی پرداختند، اما بیماران گروه كنترل به درمان عادی خود ادامه دادند. قبل و بعد از دورۀ تمرینی، تعادل ایستا (با چشمان باز و بسته) و انعطاف‌پذیری تمامی بیماران ارزیابی شد. نتایج نشان می‌دهد كه تعادل پای برتر )چشم بازو بسته( و غیربرتر (چشمان باز) بیماران گروه تجربی، به‌طور معناداری بعد از دورۀ تمرینی افزایش یافته است؛ در‌حالی‌كه تغییر معناداری در گروه كنترل مشاهده نمی‌شود.میزان انعطاف‌پذیری بیماران گروه تجربی نیز به‌شكل معناداری بهبود یافت‌،اما در گروهكنترل تغییر معناداری مشاهده نشد. از یافته‌های این پژوهش می‌توان نتیجه گرفت كه تمرینات مقاومتی برای تعادل و انعطاف‌پذیری بیماران مبتلا به سرطان پروستات مفید می‌باشد و می‌تواند به‌عنوان یك مدالیته برای این دسته از بیماران توصیه شود.

Prostate cancer is one of the most common cancers in men which does negative effects on musculoskeletal system. The purpose of this study was to investigate the effect of resistance training on balance and flexibility of patients with prostate cancer. Twenty-two men with non-metastatic prostate cancer from Isfahan voluntarily participated in this study. Patients were randomly assigned into an intervention group and control groups. Patients in experimental group participated in a resistance exercise program for 10 weeks but control group followed their normal treatment program. Before and after this period static balance (open and close eyes) and flexibility of all patients were evaluated. Results were analyzed using independent and dependent t-test. A significant improvement (P< 0.05) in balance in dominant leg (opened and closed eyes) was observed in experimental group and also in non-dominant leg only with closed eyes, but no change in control group. Flexibility improved significantly (P< 0.05) in experimental group but not in control group. It can be concluded that resistance training does positive effects on balance and flexibility in patients with prostate cancer, so it can be recommended as a modality for these patients.