الگوي تقابل بازيگران منطقه اي و فرامنطقه اي در منازعات داخلي سوريه و عراق (2015 - 2011)

منازعات داخلي سوريه و عراق پس از بيداري عربي، الگوي جديدي از كشمكش و تقابل هاي منطقه اي را به وجود آورده است. اين كشمكش ها را مي توان در چارچوب تقابل ائتلاف منطقه اي ايران، دولت سوريه، حزب الله لبنان و دولت عراق در تقابل با ائتلاف منطقه اي تركيه، عربستان سعودي و ساير دولت هاي عربي كه با اهداف مشترك اسرائيل در منطقه پيوند خورده است، بررسي كرد. در كنار اين دو ائتلاف، بايد به كردها به مثابه بازيگر غيردولتي پراهميت و همچنين دو بازيگر فرامنطقه اي آمريكا و روسيه در پويش هاي امنيتي اشاره كرد. آنچه قابل توجه است، اهداف متعارض ائتلاف ها و بازيگران درگير در اين پويش هاي امنيتي است كه مي تواند از يك الگوي كلان امنيتي تاثيرپذير باشد. اين پرسش اساسي قابل طرح است كه چه الگويي مي تواند اهداف متعارض و كشمكش بازيگران در پويش هاي امنيتي منازعات داخلي سوريه و عراق را تبيين كند؟ يافته هاي اين پژوهش حاكي از آن است كه رويكردهاي متعارض بازيگران و ائتلاف ها در منازعات داخلي سوريه و عراق برمبناي الگوي كلان امنيتي كشمكش در راستاي موازنه قدرت منطقه اي قابل درك است. درواقع الگوي كلان در پويش هاي امنيتي جديد، كشمكش بازيگران و ائتلاف ها بر سر حفظ موازنه در مقابل تغيير موازنه است. روش تحقيق در اين پژوهش توصيفي- تحليلي و روش گردآوري داده ها، كتابخانه اي است.