بررسي اثر باكتري هاي محرك رشد گياهي و سطوح هورمون بر ريزازديادي درون شيشهاي پپروميا (Peperomia magnoliifolia)

باكتري هاي محرك رشد گياهي به عنوان يكي از راه هاي بهبود رشد گياه محسوب مي شوند. اطلاعات ناچيزي در ارتباط با امكان استفاده از اين موجودات در تحقيقات ريزازديادي درون شيشه اي گياهان موجود است. هدف از اين تحقيق بررسي اثرات باكتري محرك رشد گياهي و سطوح هورمون بر روي تكثير گياه پپروميا از طريق كشت بافت بود. آزمايش به صورت طرح فاكتوريل در قالب طرح پايه كاملاً تصادفي با سه تكرار اجرا شد. فاكتور باكتري محرك رشد شامل سطوح: شاهد (بدون باكتري)، Azospirillum lipoferum وPseudomonas fluorescent و فاكتور هورمون شامل: بدون هورمون، سطح هورمون برابر با 5/1 ميلي گرم در ليتر IAA و 1 ميلي گرم در ليتر 2ip و مقدار هورمون دو برابر غلظت قبلي بودند. قبل از كشت، سوسپانسيون باكتري ها، بر روي محيط كشت و زير ريزنمونه تلقيح شد. نتايج نشان داد اثر متقابل هورمون و باكتري بر كل طول ريشه و ميانگين طول ريشه معني دار بود. تيمار Azospirillum بدون باكتري داراي بيشترين طول ريشه بود. در دو هفته اول، اثر اصلي باكتري بر طول ساقه و تعداد برگ معني دار بود. تلقيح ريزنمونه ها با هر دو باكتري نسبت به شاهد باعث افزايش معني دار طول متوسط شاخه­هاي باززا شده گرديد. افزايش طول ساقه در تيمارهاي باكتري نسبت به شاهد در حدود 5/1 برابر بود. استفاده هم زمان از باكتري و هورمون باعث كاهش تعداد برگ شد. در كل نتايج نشان داد تلقيح ريزنمونه ها با باكتري، اثرات يكساني بر صفات مختلف نداشت و اثرات مثبت باكتري بيشتر در ارتباط با خصوصيات ريشه بود.