اثر تك آبياري بر عملكرد دانه و صفات زراعي كلزاي بهاره در شرايط ديم

به منظور بررسي روابط بين عملكرد دانه و اجزاي آن در كشت ديم كلزاي بهاره، اين تحقيق به صورت اسپليت پلات بر پايه طرح بلوك هاي كامل تصادفي، با دو فاكتور و در سه تكرار و به مدت دو سال بر روي رقم كلزاي بهاره PF.7051.91 ساري گل( در ايستگاه تحقيقات كشاورزي ديم مراغه به اجرا درآمد. مراحل رشد به عنوان فاكتور اصلي در سه سطح )طويل شدن ساقه، گ لدهي و پر شدن دانه( و مقادير آب آبياري به عنوان فاكتور فرعي در چهار سطح )ديم، 30 ، 60 و 90 ميل يمتر آب آبياري( بود. نتايج نشان داد اثر متقابل تك آبياري در مراحل رشد نسبت به شرايط ديم تفاوت معني داري در سطح آماري يك درصد ايجاد كرد. نشان داده شد كه مرحله گ لدهي، حسا سترين مرحله رشد براي انجام تك آبياري به ميزان 60 ميل يمتر است كه عملكردي برابر 1071 كيلوگرم در هكتار دارد. تجزيه همبستگي، نشان داد كه عملكرد دانه با كليه صفات همبستگي مثبت و معني دار دارد. تجزيه عليت و تعيين اثر مستقيم و غير مستقيم، بيانگر اين است كه در شرايط تك آبياري، تعداد خورجين در متر مربع، عملكرد كاه و كلش و تعداد دانه در خورجين داراي اثر مستقيم مثبت و وزن هزار دانه داراي اثر مستقيم منفي بر عملكرد دانه هستند. نتايج نشان م يدهد كه ت كآبياري به ميزان 60 ميل يمتر در مرحله گل دهي با كنترل تنش رطوبتي، سبب افزايش ميزان رشد رويشي، ايجاد شاخ و برگ و در نهايت افزايش توليد دانه به ميزان 83 درصد نسبت به شاهد ديم م يشود.