عوامل تعيين كننده مرگ و مير نوزادي در بارداري هاي پر خطر: يك مطالعه مقطعي

مقدمه: عليرغم كاهش مرگ نوزادان در سالهاي اخير اين مشكل هنوز معضل بهداشتي در سطح جوامع ميباشد. شناسايي عوامل تاثير گذار بر مرگ نوزادان، سيستمهاي بهداشتي را قادر ميكند تا مداخلات اثر بخش طراحي نمايند. مطالعه با هدف شناسايي عواملي كه در بارداري هاي پر خطر منجر به مرگ نوزادان ميشود، اجرا شد. روش‌كار: مطالعه مقطعي ميباشد كه در آن مرگهاي نوزادي شهرستان تويسركان در سال 1390، بررسي گرديد. اطلاعات از واحد بهداشت خانواده گرفته و سپس با چك ليست از پرونده مراقبتي و فوت نوزادان استخراج گرديد. تاثير عوامل خطر بارداري با مرگ نوزادي از طريق تقسيم مادران در دو گروه فاقد و داراي عوامل خطر صورت گرفت. داده‌ها با نرم‌افزار 11 Stata، تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: بيشترين عوامل خطر مربوط به سن بيشتر از 35 سال و بارداريهاي بيشتر از چهار بار (16.1?) بود. نوع زايمان و نارس بودن نوزاد در بين مادران پرخطر و فاقد عوامل خطر متفاوت بود. زايمان سزارين بطور معني داري در مادران پرخطر بيشتر از مادران فاقد عوامل بود (P=0.03). زودرس بودن مهمترين علت زمينه ايي مرگ بود (60.09%). نتيجه گيري: توجه به دوران پيش، حين و پس از بارداري جهت مادران در معرض و يا پر خطر و مراقبت طبق سيستم بهداشتي لازم ميباشد. همچنين ارايه آموزشهاي با كيفيت و مشاوره جهت آزمايشات ژنتيك ميتواند نقش در كاهش مرگ نوزادان داشته باشد.